خنك سازي محيط‌هاي شهري و تأثير آن بر تغييرات اقليمي در محلات سنتي و سكونتگاه‌هاي غيررسمي از طريق آسايش حرارتي بيروني (نمونه موردي محلات عاملي ، قلعه ساختمان و شهرك حجت شهر مشهد)

در دهه‌هاي اخير شهرها با دو چالش تأثير تغييرات اقليمي و كاهش آن و لزوم توجه به رشد شهرنشيني دست‌به‌گريبان شده است. روش اين تحقيق شبيه‌سازي مجموعه نرم‌افزار EnviMet ،Leonardo و همچنين Rayman است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه هرچقدر نسبت ارتفاع به عرض بيشتر شود، دسترسي نور خورشيد به محيط كمتر مي‌شود و دماي محيط كاهش مي‌يابد. عنصر باد نيز كمك‌كننده به كاهش دماي محيط در دره‌هاي شهري است. علاوه بر آن كاهش سطوح نفوذناپذير پوشش‌هاي شهري و وجود مصالح با آلبدوي بالا، باعث افزايش در تبخير و تعرق مي‌شود كه شرايط خنك‌تر شدن محيط‌هاي شهري را مهيا مي‌كند و سبب كاهش تأثيرات نامطلوب گرماي شهري برآسايش حرارتي بيروني مي‌شود. همچنين نتايج نشان مي‌دهد كه ايجاد سايه‌اندازي از طريق ايجاد تغييرات متنوع در ساختارهاي ارتفاع به عرض (H/W) كه هم سايه‌اندازي را افزايش دهد و هم در بخش‌هايي راه را براي انتشار گرماي محيط بازنمايد، مي‌تواند در كاهش دماي محيط و سطوح، تأثيرگذار باشد. ازاين‌رو استفاده از سطوح شهري نفوذپذير و انتخاب مصالح جداره‌هاي ساختمان‌ها با بازتابش كم در جذب كمتر نور خورشيد تأثيرگذار است و مي‌تواند بر خنك‌سازي محيط‌هاي شهري تأثيرگذار باشد .