تبيين مؤلفه هاي تأثير گذار بر رفتار حرارتي الگوهاي غالب معماري مسكوني تبريز

در اين مقاله ، رفتارحرارتي و برودتي سه الگوي هندسي غالب مسكن از نظر موجوديت در بافت كنوني شهري سرد و خشك تبريز مورد مطالعه قرار گرفت تا مشخص گردد بهترين عملكرد مصرف متعلق به كدامين الگو و اهميت شاخصه هاي طراحي به چه ميزان خواهد بود . پارامترهاي متغير وابسته در اين پژوهش عبارتند ز: جهتگيري ، مصالح بنايي و بازشوها ، عايق حرارتي و فرم در سه الگوي حياط مركزي ، تراكم %60 و بلندمرتبه. براي بررسي رفتار بناها، پس از شبيه سازي در نرم افزار اكوتكت، از نرم افزار انرژي پلاس جهت تحليل داده ها استفاده گرديد. براي اعتبارسنجي مدل، از يك برداشت ميداني نيز استفاده شد. نتايج نشان ميدهد ميزان انرژي لازم جهت گرمايش تقريباً سه برابرميزان انرژي است كه جهت سرمايش دربناهاي مسكوني شهرتبريزمورد نيازمي باشدكه ازاين سهم بناي مسكوني حياط مركزي بامصرف %21.8 از كل بارسرمايشي و بناي مسكوني بلندمرتبه با مصرف %14 از كل بارگرمايشي به ترتيب به عنوان بهترين الگوي سرمايشي و گرمايشي ماههاي گرم و سرد سال در اين اقليم ميباشند . اولويت وزني پارامترهاي متغير در تبريز به ترتيب عايق حرارتي 0.41 ، نوع بازشو 0.32، مصالح بنايي 0.23 و جهتگيري 0.04 است .