اعتبارسنجي و تحليل روايت «النِّسَاءُ حَبَائِلُ الشَّيطَان»

در بعضي جوامع حديثي رواياتي مشاهده مي‌شود كه در آن با تنوع عبارات، زنان، دام يا سلاح شيطان خوانده شده‌اند. نتايج بررسي سندي و دلالي حكايت از آن دارد كه انتساب قطعي همه اين روايات، به معصوم (ع) از منظر اماميه با موانعي روبه رو است. از اين‌رو پژوهش حاضر با رويكرد تحليلي– انتقادي به اعتبارسنجي مصادر و اسناد اين روايت پرداخته و تحليل دلالي آن و تعارض با ساير روايات را مورد بررسي قرار داده است. نتايج اين بررسي حكايت از آن دارد؛ با وجود آن‌كه روايت مذكور از نظر سندي از قوت چنداني برخوردار نيست، اما در بررسي دلالي، دام و يا سلاح شيطان دانستن زن، به معناي تحقير و يا شوم خواندن وي نيست؛ بلكه بر حساسيت تعامل با جنس زن (از جهت گرايش به زينت و ايجاد جذابيت) دلالت دارد و ميزان بالاي اثرپذيري مردان از اين ويژگي زنان را مورد تاكيد قرار مي‌دهد.