تأثير قابليت‌هاي پوياي صادراتي زعفران خراسان بر مزيت رقابتي و عملكرد با تأكيد بر دانش صادراتي

در محيط پوياي بازار صادراتي كنوني، درك صحيح از بازار و تحولات آن و تلاش در راستاي پاسخگويي به نيازهاي به سرعت در حال تغيير آن، يكي از عوامل اصلي ارتقاي عملكرد بنگاه هاي صادراتي است. بنابراين، بهره گيري صحيح از قابليت هاي پوياي صادرات يكي از راهكارهايي است كه بيشترين كاربرد را براي بين المللي شدن شركت ها دارد. در اين راستا تحقيق حاضر بدنبال بررسي نقش قابليت هاي پوياي شركت هاي صادراتي زعفران بر ايجاد مزيت رقابتي و بهبود عملكرد اين شركت ها در استان خراسان است. اين تحقيق از حيث نوع و ماهيت، توصيفي تحليلي و از نظر هدف، از نوع تحقيقات كاربردي مي باشد كه از لحاظ افق زماني مقطعي است كه در سال 1398 انجام شده است و روش جمع آوري اطلاعات نيز ميداني و پيمايشي است. در اين راستا از پرسشنامه به منظور ابزار گرداوري داده ها استفاده شده است. پرسشنامه پژوهش پس از بررسي و تاييد پاياي و روايي آن بين نمونه پژوهش توزيع گرديد. جامعه آماري اين تحقيق واحدهاي بازرگاني فعال در زمينه صادرات زعفران در استان خراسان مي باشد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها و آزمون مدل از روش حداقل مربعات جزئي (PLS) استفاده شده است. يافته هاي پژوهش بيانگر تاثير مثبت و معنادار قابليت هاي پوياي صادراتي (سازگاري صادراتي، نوآوري صادراتي، غيرقابل پيش بيني بودن و انعطاف پذيري) بر مزيت رقابتي به صورت مستقيم و غير مستقيم (از طريق دانش صادراتي) است. همچنين مزت رقابتي نيز تاثير معناداري بر عملكرد دارد. اين پژوهش براي مديران اين حقيقت را روشن ساخته است كه آنها با سرمايه‌گذاري بر روي قابليت هاي پوياي صادراتي مي توانند به مزيت رقابتي و بهبود عملكرد دست يابند.