استخراج و ارزيابي تغييرات كاربري اراضي با به‌كارگيري الگوريتم SVM با كرنل چندجمله‌اي و روش حداكثر احتمال در محدودۀ حوضه آبريز اوجان چاي بستان‌آباد

ازآنجاكه زمين به‌عنوان يكي از نهاده‌هاي بخش توليد است، نه‌تنها در اقتصاد كشاورزي و منابع طبيعي بلكه در اقتصاد كل كشور نقش به سزايي دارد و توجه به زمين و تغييرات به وجود آمده در آن، امري ضروري است. تحقيق حاضر به‌منظور بررسي روند تغييرات كاربري اراضي حوضه آبريز اوجان چاي با استفاده از سنجش‌ازدور و GIS انجام شده است. از تصاوير چند زمان سنجندة TM سال 1987 و +ETM سال 2002 و +ETM سال 2015 استفاده شد و نقشه‌هاي كاربري اراضي بر اساس پردازش رقومي حداكثر احتمال و ماشين بردار پشتيبان تهيه شد. نقشه‌هاي كاربري اراضي به همراه اطلاعات زميني وارد محيط GIS شدند و ميزان و نوع تغييرات كاربري اراضي در منطقه به دست آمد. با توجه به نتايج، روش SVM براي برآورد تغييرات منطقه موردمطالعه كارآمدتر بوده به‌گونه‌اي كه نتايج استخراج شده از درصد دقت و ضريب كاپاي بالاتري برخوردار است. از نتايج ارزيابي‌ها مي‌توان چنين استخراج كرد كه روند تغييرات كاربري در برخي كاربري‌ها مانند اراضي زراعي و مراتع بالا است. اراضي زراعي از 33 درصد به 37 درصد در طي بازۀ زماني 28 ساله نوسان داشته و اراضي مرتعي نيز از 51 درصد به 49 درصد كاهش داشته كه اين دو كاربري بيشترين تغييرات را داشته‌اند. درنهايت با توجه به اينكه بيشتر تغييرات مربوط در تغيير مرتع به اراضي زراعي و بالعكس بوده است؛ بنابراين لزوم تمركز فعاليت‌هاي مديريت و اصلاح اراضي بر روي اين نوع كاربري افزايش مي‌يابد.