طراحي مدل مبتني بر تحليل راهبردي عوامل اثرگذار بر توسعۀ ورزش همگاني اقشار خاص (مورد مطالعه: جامعۀ جانبازان، معلولان، ناشنوايان و نابينايان)

اين تحقيق با هدف طراحي مدل مبتني بر تحليل راهبردي عوامل اثرگذار بر توسعۀ مشاركت ورزشي جانبازان، معلولان، ناشنوايان و نابينايان (ج. م، ن. ن) كشور انجام گرفت. جامعۀ آماري 330 نفر از افراد صاحب‌نظر در حوزۀ ورزش معلولان بود و براساس كفايت نمونۀ تحليل عاملي 220 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامۀ محقق‌ساخته بود و روايي صوري و محتوايي ابزار پژوهش، توسط استادان مديريت ورزشي (6 نفر) و مديران (7 نفر) بررسي و تأييد شد. سپس به‌منظور غربال و تعيين اعتبار بخش‌هاي مختلف پژوهش از تكنيك مطالعۀ دلفي متشكل از صاحب‌نظران و خبرگان برحسب نمونۀ در دسترس استفاده شد (8 نفر). آزمون تحليل عاملي تأييدي نيز براي تأييد روايي سازه استفاده شد. پايايي پرسشنامه از طريق آلفاي كرونباخ 0.90 ارزيابي و تأييد شد. از آزمون بارتلت نيز براي كفايت نمونه و تحليل عاملي اكتشافي براي تعيين مؤلفه‌هاي پنهان، در ابزار كمي بهره گرفته شد. روش‌هاي آماري و تجزيه‌وتحليل داده‌ها شامل آزمون‌هاي آمار توصيفي، تي تك‌نمونه‌اي، ضريب همبستگي پيرسون و مدل معادلۀ ساختاري است. براساس يافته‌ها، چهار عامل فردي و خانوادگي، ورزشي، مديريتي و محيطي، عوامل اثرگذار بر توسعۀ ورزش همگاني معلولان هستند. مدل پژوهش در آزمون مدل معادلۀ ساختاري برازشي مطلوب داشت، بنابراين، مدل توسعۀ ورزش همگاني جانبازان و معلولان ايران تأييد شد. ازاين‌رو مي‌توان گفت عوامل فردي و خانوادگي ديدگاه و نگرش‌هاي اقشار خاص را تعيين مي‌كنند و چنانچه عوامل محيطي به لحاظ ساختاري و فرهنگي، قابليت توسعۀ ميزان مشاركت ورزشي براي افراد معلول را داشته باشد، كشف و بروز استعدادهاي بيشتري نيز اتفاق خواهد افتد.