آموزش زنان در دوره‌ي صفويه؛ زنان بيوت علماي شيعه

اطلاعات ما از زنان ايراني در سراسر تاريخ دوره ي اسلامي همواره كاستي هايي داشته است و ساختارهاي سياسي و اجتماعي مردسالارانه، زنان را در جايگاه فروتري نسبت به مردان نشانده اند. منابع تاريخي دوره ي صفويه نيز به سبب برخي محدوديت هاي عرفي و مذهبي از وضع آموزش زنان به ويژه بانوان بيوت علماي شيعه اطلاعات اندكي به دست مي دهند و زنان اين دوره را كم سواد و فاقد نقش اجتماعي نشان مي دهند؛ حال آن كه گزارش هاي برخي كتب تراجم و رجال از فعاليت هاي علمي و تعليمي بانوان بيوت علماي شيعه و آثار ارزشمند بازمانده از آنان، گواه سنت بنيادين آموزش در ميان ايشان است. در اين مقاله بر پايه ي منابع خطي و چاپي تاريخي و كتب تراجم، كوشش شده است تا سهم بانوان در آموزش و تأليف در اين دوره بررسي شود.