فراتحليل مطالعات انجام شده در ارتباط با خودكشي كاركنان وظيفه

خودكشي را مي‌توان بر روي پيوستاري از فكر كردن به خودكشي تا اقدام عملي براي ارتكاب آن در نظر گرفت. اين پديده جنبه‌ي روان‌شناختي و جامعه‌شناسي داشته و در نتيجه جرياني از انديشه‌ها، رفتارها و موقعيت‌ها و روابط بين فردي كه در برخي موارد ريشه در قبل از شروع دوره سربازي دارند، رخ مي‌دهد. در اين پژوهش تلاش شده است با بررسي مقاله‌ها، پايان‌نامه‌ها و طرح‌هاي پژوهشي انجام شده در اين خصوص، و با استفاده از روش فراتحليل به تركيب و تلفيق نتايج پژوهشهاي انجام شده در اين حوزه اقدام كند. روش پژوهش از نظر مسير توصيفي ـ تبييني و از نظر هدف كاربردي است. داده‌هاي مورد نياز با استفاده از روش اسنادي گردآوري شده است و به اين منظور علاوه بر جستجوي اينترنتي به حدود20 مركز نظامي، دانشگاهي و پژوهشي نيز مراجعه و از بين حدود 100 مورد طي چند مرحله 36 نمونه برگزيده و مورد بررسي قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل نتايج و به دست آوردن اندازه اثر(d) نيز از آمار r استفاده شد. نتايج نشان داد كه در بخش متغيرهاي فردي مي‌توان از پرخاشگري، هيجان خواهي، شخصيت خودشيفته، شخصيت ضداجتماعي، شخصيت آزارگر، روان‌رنجورخويي، ناگويي هيجاني، وسواس، ترس مرضي، روان‌پريشي، افسردگي، رفتارهاي غيرتعاملي، عدم كنترل رفتار، شخصيت نمايشي، شخصيت مرزي، اضطراب، برون گرايي/درون گرايي، سوء مصرف مواد مخدر و پارانوئيد؛ در بخش متغيرهاي مرتبط با ويژگي‌هاي خانوادگي از نبود حمايت اجتماعي، انسجام و مشكلات خانوادگي؛ و در نهايت در بخش متغيرهاي مرتبط با عوامل مديريتي و سازماني از رفتار فرمانده، شرايط محل خدمت، محل خدمت(مرزي بودن محل خدمت) و آموزش مهارت حل مساله به عنوان متغيرهاي تاثيرگذار بر خودكشي سربازان ياد كرد، كه از ميان اين متغيرها به ترتيب متغيرهاي سوء مصرف مواد مخدر(r=0.63)، افسردگي(r=0.57)، شخصيت مرزي(r=0.56)، نبود حمايت اجتماعي(r=0.37) و مشكلات خانوادگي(r=0.31) مهمترين متغيرهاي موثر بر خودكشي سربازان بوده است.