تبيين تغيير پارادايم آموزش و بهسازي نيروي انساني: با تمركز بر مدل توسعه فردي(IDP)

مقدمه: امروزه آموزش و بهسازي منابع انساني يكي از استراتژي هاي اصلي دستيابي به سرمايه انساني و سازگاري مثبت با شرايط تغيير به عنوان دو مزيت رقابتي سازمان ها تلقي مي شود. در سال‌هاي اخير تغييرات معني دار و گسترده‌اي در حوزه آموزش اتفاق افتاده است كه از اين تغيير تحت عنوان تغيير پارادايم آموزش به يادگيري ياد مي شود. يكي از تأكيدات اين تغيير پارادايم استفاده از روش‌هاي متفاوت و تركيبي در آموزش و بهسازي منابع انساني مي‌باشد. لذا اين مطالعه با هدف تبيين تغيير پارادايم آموزش و بهسازي نيروي انساني: با تمركز بر مدل توسعه فردي(IDP) انجام گرفت. روش ها:مطالعه حاضر به شيوه مروري تحليلي با مرور ادبيات نظري در كتب نوشته شده در حوزه آموزش و بهسازي منابع انساني و به كارگيري مقالات چاپ شده در حوزه آموزش و برنامه درسي توسعه فردي شده، منابع انساني و بهسازي نيروي انساني در مجلات داخلي و خارجي سال هاي 192010 انجام شد، بعد از تبيين اهميت و ضرورت بهسازي نيروي انساني به تغيير پارادايم آموزش به يادگيري در بهسازي نيروي انساني و تاكيد اين پارادايم به استفاده از روش هاي تركيبي و ويژگي هاي پارادايم هاي جديد در آموزش و بهسازي نيروي انساني و مباني نظري پرداخته شد؛ از جمله مهم ترين مدل هاي توسعه منابع انساني، مدل توسعه انفرادي شده (IDP) به صورت مبسوط شامل تعريف، اهداف و ويژگي هاي طرح توسعه فردي، فرايند شش مرحله اي برنامه ريزي توسعه فردي بررسي و در نهايت جمع بندي و نتيجه گيري به عمل آمد. يافته ها: برنامه توسعه فردي شده (IDP) مدلي براي برنامه ريزي و بهسازي نيروي انساني است كه متمركز بر شناسايي تجربيات ضروري براي رشد و بهسازي هريك از افراد در راستاي تحقق اهداف مشترك توسعه حرفه اي افراد در بهسازي و ارتقاء سازماني است. نتيجه گيري: يكي از جلوه هاي توانمندسازي كاركنان، آموزش است. برنامه توسعه فردي شده (IDP) مدلي براي برنامه ريزي براي بهسازي نيروي انساني است؛ نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه اين مدل از برنامه ريزي مي تواند در قالب يك فرايند مداوم و پويا در جهت تعالي كاركنان و دستيابي به اهداف سازماني مورد توجه قرار گيرد.