بررسي تأثير ميكروارگانيسم‌هاي حل‌كننده فسفات‌هاي نامحلول بر كارايي جذب و مصرف فسفر گياه ذرت

به‌منظور بررسي كارايي جذب (PACE) و مصرف فسفر (PUTE) گياه ذرت در حضور ميكروارگانيسم‌هاي حل كننده فسفات، آزمايش گلخانه‌اي به‌صورت فاكتوريل شامل منابع فسفاته (تري‌كلسيم فسفات و خاك فسفات) و تلقيح ميكروبي (شاهد، تغذيه با فسفر محلول، تلقيح با باكتري، تلقيح با قارچ و تلقيح تلفيقي قارچ و باكتري) اجرا شد. در پايان دوره رشد، وزن خشك، مقدار فسفر گياه و فسفر خاك اندازه گيري و شاخص PACE، فسفر كارايي (PE) و PUTE محاسبه شد. نتايج نشان داد كه اثر متقابل منابع فسفاته و تلقيح ميكروبي بر مقدار فسفر اندام هوايي گياه، فسفر خاك، PUET و PE معني‌دار شد. به طوري كه تيمار تلقيح قارچي با منبع تري‌‌كلسيم فسفات مقدار فسفر بخش هوايي را 7 برابر در مقايسه با تيمار شاهد منبع خاك فسفاته افزايش داد. PUET در تيمار شاهد از منبع تري‌كلسيم فسفات 2/35 برابر بيشتر از فسفر محلول مشاهده شد تيمار تلقيح قارچي 1/61 برابر PACE در مقايسه با تيمار تلقيح توأم باكتري و قارچ افزايش داد. همچنين، بيشترين PE (99 درصد) از تيمار تلقيح قارچي از منبع تري‌كلسيم فسفات حاصل شد. به‌طور كلي، در خاك‌هاي آهكي با فراهمي پايين فسفر، تلقيح ميكروارگانيسم‌ها به‌همراه منابع كم محلول فسفر مي‌تواند سبب رفع نياز فسفاته گياه شود.