مقايسه اثر آبياري شياري و قطره‌اي با پساب توأم با اعمال كم‌آبياري بر شاخص‌هاي عملكردي و كارآيي مصرف آب ذرت

امروزه يكي از چالش‌هاي بزرگ جهان كمبود آب، به‌خصوص در بخش كشاورزي است. اين پژوهش به بررسي اثر همزمان نوع آبياري و كم‌آبياري با استفاده از پساب تصفيه شده شهري، بر زيست‌توده، عملكرد دانه، اجزاي عملكرد و كارآيي مصرف آب در ذرت دانه‌اي سينگل كراس 704 مي‌پردازد. اين تحقيق در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با دو نوع آبياري (آبياري شياري (F) و قطره‌اي(T) ) و سه تيمار كم‌آبياري 100 (D1)، 75 (D2) و 55 (D3) درصد نياز آبي و در سه تكرار در سال 1396 در مزرعه تحقيقاتي پرديس ابوريحان، دانشگاه تهران در شهرستان پاكدشت اجرا شد. نتايج نشان داد كه بيشترين عملكرد زيست‌توده گياهي برابر 2/426 كيلوگرم در متر مربع براي تيمار آبياري قطره‌اي كامل به‌دست آمد و بين تيمارهاي D1 و D2 اختلاف معني‌دار وجود نداشت. بيشترين عملكرد دانه 1/240 كيلوگرم در متر مربع براي تيمار آبياري قطره‌اي كامل مشاهده شد. بيشترين كارآيي مصرف آب زيست‌توده براي تيمار 75 درصد آبياري قطره‌اي و برابر با 5/3 كيلوگرم بر متر مكعب آب مصرفي به‌دست آمد. بنابراين سيستم آبياري قطره‌اي با 75 درصد نياز آبي سيستم بهينه است و استفاده از آن توصيه مي‌شود.