ارزيابي اثر تغيير اقليم بر جريان ورودي به سد زاينده‌رود

در پژوهش حاضر، توسعۀ مدل هيدرولوژيكي SWAT در بالادست سد زاينده‌رود براي ارزيابي جريان ورودي به اين سد شده است. بر اين اساس پس از وارد كردن اطلاعات هواشناسي و هيدرومتري منطقه، شبيه‌سازي رواناب انجام گرفت. ايستگاه‌هاي هيدرومتري قلعه‌شاهرخ با توجه به حجم بالاي ورودي به سد زاينده‌رود به‌عنوان ايستگاه مبنا براي واسنجي و اعتبارسنجي در طول دوره آماري 1990 تا 2015 انتخاب شد. پس از شبيه‌سازي هيدرولوژيكي و صحت نتايج، پيش‌بيني وضعيت اقليمي با استفاده از مدل پنجم تغيير اقليم براي سناريوهاي RCP انجام گرفت. طبق پيش‌بيني انجام گرفته با استفاده از مدل‌هاي تغيير اقليم، در همه مدل‌ها ميزان دما افزايش داشته و بيشترين ميزان افزايش تحت سناريوي اقليمي RCP 8.5 اتفاق خواهد افتاد. پس از ارزيابي تغيير اقليم در سناريوهاي مختلف انتشار، شبيه‌سازي ميزان رواناب حوضه در مدل SWAT انجام گرفت. نتايج شبيه‌سازي ميزان رواناب در حوضه آبريز نشان داد كه اگر چه ميزان بارش در منطقه افزايش داشته اما افزايش ميزان دما اثر بيشتري داشته و باعث كاهش ميزان رواناب در حوزه شده است. بر اين اساس با استفاده از نتايج تغيير اقليم شبيه‌سازي هيدرولوژيكي با استفاده از مدل SWAT انجام گرفت. نتايج تغيير اقليم نشان داد كه اثر سناريوهاي انتشار در منطقه متفاوت بوده و باعث افزايش دما و بارش مي‌شوند. بيشترين ميزان افزايش در سناريوي RCP8.5 مشاهده شد كه با ذات اين سناريوي انتشار كه بيشترين ميزان انتشار گازهاي گلخانه‌اي و دي‌اكسيدكربن است نيز مطابقت داشت. سپس ارزيابي مدل هيدرولوژيكي انجام و نتايج نشان داد كه اگرچه ميزان بارش در منطقه افزايش داشته است اما افزايش دما در اين حوضه اثر و كارايي بيشتري در كاهش ميزان رواناب داشته است.