بررسي شاخص‌هاي تنش خشكي در كم آبياري سطحي ذرت

به‌منظور مطالعه و ارزيابي شاخص‌هاي تنش خشكي در روش آبياري سطحي به‌روش جويچه‌اي بر عملكرد، اجزاي عملكرد دانه ذرت و كارايي مصرف آب آزمايشي طي دو سال (94-1393) در ايستگاه تحقيقات كشاورزي بهبهان اجرا شد. آزمايش به‌صورت كرت‌هاي يك‌بار خـــــرد شده در قالب بلـوك‌هاي كامل تصادفي با 4 تكــرار اجرا شد. آبياري در 2 سطح (آبياري پس از 100 و 200 ميلي‌متر تبخير از تشت كلاس A) به‌عنوان فاكتور اصلي و رقم در 6 سطح به‌عنوان فاكتور فرعي مورد ارزيابي قرار گرفتند. مقايسه ميانگين كارايي مصرف آب در اثرات متقابل آبياري و رقم نشان داد تيمار 100 ميلي‌متر تبخير از تشت كلاس A و ارقام V4 (PH1)، V5 (PH3) و V2 (S.C Mobin) به‌ترتيب با عملكردهاي 1/353، 1/299 و 1/296 كيلوگرم دانه ذرت به‌ازاي مصرف يك مترمكعب آب، به‌صورت مشترك در رتبه اول و جايگاه برتر قرار گرفتند. ميانگين آب مصرفي در سال 1393 در تيمارهاي 100 و 200 ميلي‌متر تبخير از تشت كلاس A به‌ترتيب 521/2 و 4/462 ميلي‌متر بود. نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد با افزايش اجزاي عملكرد از جمله: تعداد دانه در رديف و تعداد رديف دانه، وزن هزار دانه افزايش يافت و به‌دليل ضريب همبستگي بسيار معني‌دار وزن هزار دانه با عملكرد دانه (0/8776 r =) به‌تبع آن عملكرد دانه نيز افزايش يافت. بيشترين مقادير شاخص‌هاي SSI، STI، MP، TOL، GMP HM و YI در رقم V4 (PH1) محاسبه شد. بيشتر بودن مقادير شاخص‌هاي فوق در رقم V4 (PH1) نسبت به ديگر ارقام موجب شد تا اين تيمار، برتر معرفي شود. روند كاهشي عملكرد ذرت كه با اعمال تنش كم آبي اتفاق افتاد، قطعاً موجب افزايش مقادير شاخص‌هاي SSI، STI، MP، TOL، GMP، HM و YI شد و برعكس كاهش عملكرد ذرت موجب تغييرات صعودي در شاخص YSI شد.