تأثير آيه نفي سبيل در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران

مفسران فريقين از قرون نخستين تاكنون ديدگاه‌هاي مختلفي را در رابطه با آيه 141 نساء «... وَ لَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكافِرينَ عَلَى الْمُؤْمِنينَ سَبيلاً» (نساء:141) داشته‌اند و احكام فردي و اجتماعي فراواني را از آن استنباط نموده‌اند؛ براين اساس و با روش توصيفي تحليلي اين مقاله درصدد پاسخ‌گويي به اين سؤال اصلي است: آيه نفي سبيل چه تأثيري در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران داشته است؟ براساس يافته‌هاي پژوهش مشخص گرديد بهترين ديدگاه، مفهوم عام آيه است؛ زيرا واژه سبيل كه به اصطلاح از قبيل نكره در سياق نفى است افاده عموم مي‌كند، بنابراين، آيه داراي مفهومي عام است كه مي‌تواند شامل «نفي سلطه در تكوين و در حوزه تشريع احكام و نفي غلبه در حوزه احتجاج و برهان» باشد. همچنين براساس يافته‌هاي پژوهش مشخص گرديد سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران كه برگرفته از اصول قانون اساسي است در بسياري از موارد با توجه به آيه نفي سبيل بنا شده است و بسياري از اصول سياست خارجي برگرفته از همين آيه است. از جمله اصولي كه اين آيه با آن ارتباط دارد، اصل عزت، اصل استقلال و اصل نفي رابطه سلطه‌گري و سلطه‌پذيري است.