الگوي گرايشي رشد فرهنگي انسان از ديدگاه قرآن كريم

در اين پژوهش مي‌كوشيم با هدف ارتقاي كيفي رويكرد فرهنگي به قرآن كريم، الگوي گرايشي رشد فرهنگي انسان از ديدگاه قرآن را بيان كنيم. اين مقاله با روش توصيفي تحليلي سامان يافته، و بر حسب دستاورد يا نتيجه تحقيق، از نوع توسعه‌اي كاربردي، و از لحاظ هدف تحقيق، از نوع اكتشافي، و به لحاظ نوع داده‌هاي مورد استفاده، يك تحقيق كيفي است. اين نوشتار «ضرورت­‌شناسي قرآن­‌پژوهي فرهنگي» را آغازگاهي براي تبيين هر چه بهتر مسأله مي‌داند. «نقش ريشه­‌اي قرآن كريم در اصلاح فرهنگي»، «حاكميت رويكرد سكولار در فرهنگ­‌پژوهي»، «ايجاد درك مشترك از ديدگاه فرهنگي قرآن» و «خلق تصويري ذهني از آينده مطلوب فرهنگي از ديدگاه قرآن»، از مهم­‌ترين ضرورت­‌ها در اين زمينه است. نتايج حاصل از تحليل و تركيب داده‌هاي جمع‌آوري شده نشان مي‌دهد كه «معنويت‌گرايي»، «خردگرايي»، «عمل­‌گرايي» و «علم­‌گرايي»، اضلاع چهارگانه رشد فرهنگي انسان در بعد گرايشي از ديد قرآن است كه پيوست فرهنگي هر كدام از آن اضلاع، تمام عرصه­‌هاي فرهنگي را پوشش مي­‌دهد.