ارزيابي تناسب اراضي با استفاده از مدل فائو و كراپ‌وات جهت برآورد نياز آبي سيب در منطقه دربرود اروميه

زماني به كشاورزي پايدار دست خواهيم يافت كه استفاده از اراضي، مبتني بر ظرفيت خاك و آب باشد. در غير اين صورت، اراضي با فرآيند هاي تخريبي و فرسايشي روزافزون مواجه خواهند شد. اين تحقيق، با هدف ارزيابي تناسب اراضي 200 هكتار از اراضي باغي جنوب دشت اروميه (سري خاك دربرود) و ارائه مدل آبياري مناسب توسط مدل كراپ وات، با توجه به شرايط حاكم بر منطقه (كم آبي و عدم زهكشي مناسب) براي سيب كه محصول باغي غالب منطقه (55 درصد) مي باشد، صورت گرفت. مطالعات اقليمي با توجه به آمار ده ساله (1394-1384) منطقه تعيين و ارزيابي شاخص زمين به روش پارامتريك (ريشه دوم) صورت گرفت. نتايج ارزيابي نشان داد كه زير كلاس زمين و خاك منطقه به علت محدوديت زهكشي درجه S3w بوده و از لحاظ تناسب اقليم و درجه حرارت ، فاكتور ميانگين دماي حداقل شبانه روز در طول يك ماه قبل از برداشت ، كلاس اقليم منطقه را به S2 تقليل داد. همچنين از كراپ وات و توانايي اين مدل در برآورد عملكرد محصولات باغي مهم منطقه تحت مديريت كم آبياري در اقليم اروميه از طريق مقايسه نتايج مدل با نتايج حاصل از ارزيابي مدل فائو استفاده گرديد. نتيجه اين تحقيق نشانگر بيش آبياري بدون تأثير مثبت بر عملكرد محصول و توجيه اقتصادي آن بود . ارائه پروژه هاي آبياري بر اساس يك مدل آبي مناسب ، بهره وري مصرف آب را افزايش خواهد داد .