بررسي تأثير پليمر تقويت‌‌شده با الياف (FRP) بر ظرفيت تحمل تنش اتصال گوشه‌‌اي فارسي تحت بارگذاري كشش قطري

پليمرهاي تقويت‌شده با الياف (FRP) به‌دليل سهولت مصرف و ويژگي‌هاي فيزيكي خاص آن يكي از روش‌هاي متداول تقويت، تعمير و بازسازي سازه‌ها به‌شمار مي‌رود. ارزيابي‌هاي مخرب و غيرمخرب براي بررسي ويژگي‌ها و پايداري FRP در راستاي درك شرايط ساختاري‌ آنها مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين پروهش با هدف بررسي عملكرد سازه‌‌اي اتصال گوشه‌‌اي مقاوم‌‌سازي شده با پليمرهاي تقويت‌‌شده با الياف (FRP) تحت بارگذاري كشش قطري انجام شده است. اتصال‌هاي ساخته‌شده از دو گونه چوبي راش (Fagus orientalis) و نراد (Abies alba)، با كامپوزيت‌هاي تقويت‌شده با يك و دو لايه از الياف كربن و شيشه مقاوم‌سازي شده و مورد آزمون كشش قطري قرار گرفتند. اتصال‌‌هاي گوشه‌‌اي فارسي با پين چوبي و چسب پلي‌وينيل استات ساخته شدند. عمل لايه‌‌گذاري الياف به‌‌صورت دستي انجام شد. از رزين اپوكسي به‌عنوان ماتريس پليمري استفاده شد. نتايج نشان دادند كه چوب راش در مقايسه با نراد و الياف شيشه نسبت به الياف كربن عملكرد بهتري داشته‌‌اند. بررسي آزمونه‌‌هاي كشش قطري بعد از شكست نشان داد كه استفاده از FRP‌‌‌‌ها بر روي سطوح اتصال‌‌هاي فارسي L شكل مي‌‌تواند در برابر باز شدن اتصال تحت بار مقاومت كند، ولي با بالا رفتن بار و افزايش تغيير مكان عمودي، ضعف كلي چوب در كشش عمود بر الياف و برش موازي الياف در محل دوبل‌ها به‌دليل وجود تمركز تنش، باعث شكست چوب مي‌‌شود. همچنين نتايج نشان داد كه اتصال گوشه‌‌اي فارسي ساخته‌شده با گونه راش و 2 لايه از الياف شيشه، داراي بيشترين ظرفيت تحمل تنش مي‌‌باشد.