ارتباط بين نابرابري جنسيتي و شادكامي در استان هاي ايران: يك مطالعه اكولوژيكي

زمينه و هدف: رتبه ايران در سال 2020، از نظر شاخص شادكامي در بين 153 كشور 118 و از لحاظ شاخص نابرابري جنسيتي دربين 189 كشور 113 گزارش شده است كه نشان دهنده جايگاه نگران كننده كشور در اين شاخصها است. مطالعه حاضر با هدف بررسي رابطه ي بين نابرابري جنسيتي و شادكامي در استان هاي ايران انجام شد. روش كار: اين مطالعه كمي از نوع اكولوژيك و بر اساس تحليل داده هاي ثانويه در سطح 31 استان كشور انجام گرفت. داده ها شامل شاخص شادكامي، به عنوان متغير وابسته، و نابرابري جنسيتي، به عنوان متغير مستقل اصلي، از مطالعات انجام شده قبلي اخذ شده است. داده هاي ساير متغيرهاي زمينه اي مستخرج از مطالعات ملي و سالنامه آماري كشور بود. آناليز داده ها با استفاده از آمار توصيفي، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي چندگانه انجام شد. نتايج: بين نابرابري جنسيتي و شادكامي در سطح استانهاي كشور رابطه آماري معني داري مشاهده نشد. همچنين، از بين متغيرهاي زمينه اي، هيچ كدام با شادكامي رابطه آماري معني داري نشان ندادند اما ميانگين سني جمعيت با نابرابري جنسيتي رابطه معكوس معني داري داشت (0.05 p)، بدين صورت كه با افزايش ميانگين سني در جمعيت، نابرابري كمتري ميان جامعه مشاهده شد. نتيجه گيري: عليرغم فقدان ارتباط آماري معني دار بين نابرابري جنسيتي و شادكامي در سطح استان، كه مي تواند به دليل محدوديت حجم نمونه آماري (31 استان) و يا تاثير بافتارهاي فرهنگي بر ميزان يا شيوه پاسخگويي باشد، پيشنهاد مي شود اين مطالعه با نمونه بزرگتر مثلا در سطح شهرستان تكرار گردد. همچنين اين يافته، بدليل بحث سقسطه اكولوژيكي، نمي تواند لزوما در سطح فردي نيز نتيجه يكساني داشته باشد. از اين رو آزمون فرضيه اين مطالعه مجددا در سطح فردي در مطالعات بعدي پيشنهاد مي شود.