تجارب معلمان دوره ابتدايي از چالش‌هاي آموزش به مهاجران افغان: يك مطالعه كيفي

هدف از پژوهش حاضر فهم تجارب زيستۀ معلمان از چالش‌هاي آموزش به مهاجران افغان بود. اين پژوهش كيفي با استفاده از روش پديدارشناسي اجرا شد. روش گردآوري اطلاعات استفاده از مصاحبه هاي نيمه ساختارمند بود. بدين منظور داده ها با مصاحبه از 15 نفر از معلماني كه سابقه تدريس به دانش آموزان افغان را داشتند جمع آوري و به روش استرابرت و كارپنتر (2003) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. تحليل حاصل از مصاحبه ها حاكي از پنج مضمون اصلي از جمله چالش هاي فرهنگي، تحصيلي، اداري، اقتصادي و اجتماعي و 25 زيرمضمون شامل مشكلات زباني، تفاوت هاي مذهبي، برخورد تبعيض آميز ساير دانش آموزان، برخورد تبعيض آميز معلمان، عدم درگيري والدين در آموزش، تحصيلات اندك والدين، عدم ارتباط و سازگاري با محتواي درسي، ترك تحصيل، وقفه در تحصيلات، فقدان مهارت هاي شناختي، فقدان آمادگي و عدم گذراندن دوره پيش دبستاني، مشكلات جايابي، فقدان مدرك هويتي، ثبت نام سليقه اي، فقدان چشم انداز تحصيلي، زندگي متحرك مهاجران، بزهكاري، مشكلات پوششي و ظاهري، انزوا، تلقي دانش آموزان افغاني به عنوان شهروندان درجه 2، نارضايتي والدين ايراني، هزينۀ تحصيلات، فقر و كودك كار بود.