آسيب‌شناسي تحقيقات مستشرقان در مورد مهدويت، با بررسي سير تطور مهدويت‌پژوهي غربيان، از آغاز تا دوره معاصر

بيش از ۱۵۰ سال است كه مستشرقان به تحقيق و پژوهش و اعلام ديدگاه در زمينه مهدويت و موضوعات مربوط پرداخته‌اند. اين تحقيقات كه با گذر زمان با فراز و فرود و ويژگي‌هاي خاص هر دوره همراه بوده است؛ تا زمان معاصر ادامه دارد. تحقيق پيش‌‌رو كه با روش توصيفي- تحليلي و بر پايه بررسي و تحليل ديدگاه‌هاي بيش از ۲۰۰ مستشرق دو سده اخير در يك رساله دانشگاهي تنظيم شده؛ درصدد احصا و معرفي مهم‌ترين اشكالات و آسيب‌‌هاي تحقيقات مستشرقان در عرصه مهدويت‌پژوهي، به ويژه در دوره معاصر است. براساس نتايج اين پژوهش، نگاه يكسويه يا مبتني بر پيش‌فرض‌ها، پايه‌ريزي ناصحيح سامانه فكري، استفاده غيرصحيح از منابع اسلامي و شيعي، اتخاذ رويكردها و روش‌هاي نامناسب با موضوع و در نهايت، كلي‌نگري يا جزئي‌نگري ناهمگون و بدون لحاظ اولويت‌ها در عرصه‌هاي مختلف مباني، منابع، رويكرد يا گزينش موضوعات؛ اصلي‌ترين نقايص و آسيب‌هاي مستشرقان فعال و صاحب ديدگاه در موضوع مهدويت شمرده شده است.