بررسي چگونگي رابطه بين مدت گذران فراغت مجازي و تغيير در روابط نسلي

فراغت مجازي يكي از الگوهاي جديد فراغتي در جامعه امروز است كه بر مناسبات ميان نسلي تأثير قابل توجهي دارد. شبكه‌هاي اجتماعي مجازي با امكان دسترسي سريع و آسان بعد زمان و مكان را در هم نورديده و شرايط خاصي را براي گذران اوقات فراغت فراهم آورده‌اند. هدف اصلي مقاله حاضر بررسي رابطه‌ بين مدت استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي به‌عنوان فراغت مجازي و مخاطبان در اين شبكه‌ها و تأثير آن بر تعاملات بين نسلي با بهره‌گيري از نظرات ميد و زيمل است. روش مطالعه، پيمايش و با جامعه آماري 1200 نفر در سطح كشور است. اين مطالعه نشان مي‌دهد بين دوره نسلي و فراغت در شبكه‌هاي اجتماعي مجازي رابطه وجود دارد و همچنين بين مدت استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي و تعامل بين نسل‌ها رابطه معكوس وجود داشته و با افزايش مدت استفاده از اين شبكه‌ها تعامل بين نسل‌ها در خانواده كاهش مي‌يابد. گروه‌هاي مختلف نسلي در شبكه‌هاي مجازي با مخاطبان مختلفي تعامل مي‌كنند. بين تعامل نسلي و مخاطبان در شبكه‌هاي مجازي رابطه وجود نداشته و تعامل با خانواده و اقوام به تقويت تعامل نسلي نمي‌انجامد. افزايش عضويت در شبكه‌هاي اجتماعي موجب شده كه الگوي غالب گذران فراغت به سمت فعال در فضاي مجازي تمايل پيدا كرده و اين وضعيت تأثيرات قابل توجهي بر تعاملات بين نسلي و نيز تغيير در سبك زندگي دارد. همچنين گذران فراغت جمعي مجازي حتي اگر با خانواده باشد به تقويت روابط نسلي منجر نمي‌گردد.