بررسي بقاء زمستانه ژنوتيپ‌هاي گلرنگ در اصفهان

هرساله ميزان متفاوتي از خسارت سرما بر توليدات زراعي گزارش شده است. در بعضي از سال‌ها بسته به ميزان سرما، اين خسارت شديد و داراي ابعاد اجتماعي و اقتصادي وسيعي است. بر اين اساس شناسايي و معرفي ارقام متحمل به سرما در كاهش اين خسارت و افزايش توليد محصولات زراعي بسيار مؤثر است. هر ساله در آزمايشات مقايسه عملكرد گلرنگ پاييزه در اصفهان، بسته به ميزان سرماي زمستان، درجات مختلفي از خسارت سرما به ژنوتيپ‌هاي مورد آزمايش مشاهده مي‌شود. در اين پژوهش بررسي تحمل به سرماي ژنوتيپ‌هاي گلرنگ در اصفهان طي سال زراعي 871386 انجام شد. در اين آزمايش 20 ژنوتيپ گلرنگ براي تاريخ كاشت پاييزه بيست و هشتم مهر ماه در يك طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با چهار تكرار مقايسه شدند. اثر ژنوتيپ بر درصد بقا، طول دوره روزت و رسيدگي و درجه روز رشدهاي مربوط، ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملكرد دانه و درصد روغن در سطح احتمال يك درصد معني‌دار بود. ضريب همبستگي بين درصد بقا با عملكرد دانه، طول دوره روزت و رسيدگي و درجه روز‌رشدهاي مربوط مثبت و معني‌دار بود. ضريب همبستگي بين درصد بقا با وزن هزار دانه منفي و معني‌دار شد. ارقام پرنيان و لاين KW4 به‌ترتيب با 79 و 7/9 درصد بقاء زمستانه بيشترين و كمترين عملكرد دانه را داشتند. بر اساس نتايج اين آزمايش ژنوتيپ‌هاي با دوره روزت طولاني‌تر، مثل پرنيان، ورامين 295 و زرقان 279 تحمل بيشتري به سرما نشان دادند.