مدل‌سازي اثرات انتقال آب بين‌حوضه‌اي بر سطح و حجم آبخوان حوضۀ مبدأ انتقال با استفاده از نرم‌افزار WEAP (مطالعۀ موردي: اثر انتقال آب رودخانۀ بهشت‌آباد بر سطح و حجم آبخوان شلمزار)

انتقال بين حوضه‌اي آب، انتقال آب از حوضه اي به حوضه اي ديگر است. حوضه اي كه به آن آب منتقل مي شود حوضه مقصد و حوضه اي كه آب از آن منتقل مي شود، حوضه مبدأ ناميده مي شود. انتقال بين حوضه‌اي آب با وجود تأمين آب در حوضه مقصد، احتمالاً مي‌تواند عامل تغييراتي در حوضه‌هاي مبدأ و مقصد باشد كه بايد مورد ارزيابي قرار گيرد. هدف از انجام اين تحقيق پيش بيني اثرات احتمالي انتقال آب رودخانه بهشت آباد به فلات مركزي ايران بر سطح و حجم يكي از آبخوان هاي منطقه مبدأ انتقال به نام شلمزار و نيز ارائه راهبردهاي مختلف در طول مدت 30 سال پس از اجراي طرح مي باشد. براي اين منظور از نرم‌افزار WEAP استفاده شد. براساس نتايج حاصل از اين تحقيق انتقال آب بين حوضه اي مي تواند بر سطح و حجم آبخوان در منطقه مبدأ انتقال تأثير منفي داشته و موجب افت سطح آب زير زميني گردد. در اثر انتقال آب و با در نظر گرفتن طرح هاي توسعه منابع آب در حوضه مبدأ، پس از گذشت 30 سال حجم آبخوان از 160.7 ميليون مترمكعب به حدود 30 ميليون مترمكعب كاهش مي يابد. جهت جلوگيري از كاهش حجم آبخوان، حداكثر آب قابل انتقال از رودخانه به حوضه مقصد در شرايط آبي نرمال و خشكسالي به ترتيب 450 و 160 ميليون مترمكعب در سال برآورد شد. همچنين ميزان حداكثر آب قابل انتقال با توجه به نياز زيست محيطي رودخانه و در شرايط آبي نرمال، حدود 350 ميليون مترمكعب در سال برآورد گرديد. نتايج مدل حاكي از آن است كه ميزان كاهش حجم آبخوان مطالعاتي در شرايط انتقال آب از حوضه و درصورت اجراي طرح هاي توسعه منابع آب در طول مدت 30 سال حدود 5 برابر خواهد بود.