مدل‌يابي علي تعارض‌هاي زناشويي بر اساس پذيرش و عمل، باورها و اعتقادات زوجين: نقش ميانجي ذهن‌آگاهي

تعارض زناشويي پديده رو به رشدي است كه آسيب فراواني به جوامع وارد مي‌كند. پژوهش حاضر، با هدف مدل يابي تعارض‌هاي زناشويي بر اساس پذيرش و عمل و باورها و اعتقادات زوجين با ميانجي‌گري ذهن‌آگاهي انجام شد. پژوهش حاضر توصيفي همبستگي و از نوع مدل يابي معادلات ساختاري بود. تعداد 270 نفر زن متأهل مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر اردبيل به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و از آنها درخواست شد به پرسشنامه‌ تعارض‌هاي زناشويي (MCQ)، پرسشنامه پذيرش و عملنسخه دوم ((AAQII، مقياس باورها و اعتقادات زوجين (CBT) و پرسشنامه پنج‌وجهي ذهن‌آگاهي FFMQ) ) پاسخ دهند. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده با استفاده از روش مدل‌يابي معادلات ساختاري مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان دادند كه متغيرهاي پذيرش و عمل و باورها و اعتقادات زوجين بر تعارض‌هاي زناشويي اثر مستقيم منفي و معنادار دارند. ذهن‌آگاهي اثر مستقيم منفي و معنادار بر تعارض‌هاي زناشويي دارد. همچنين پذيرش و عمل و باورها و اعتقادات زوجين علاوه بر تاثير مستقيم، از طريق ذهن‌آگاهي بر تعارض‌هاي زناشويي اثر غيرمستقيم منفي و معنادار نيز دارند كه با توجه به ميزان به‌دست‌آمده براي آماره VAF مشاهده شد كه 37.4 درصد تأثير باورها و اعتقادات زوجين بر تعارض زناشويي و 29 درصد تأثير پذيرش و عمل بر تعارض زناشويي از طريق ذهن‌آگاهي مي‌تواند تبيين شود. يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه ذهن‌آگاهي به‌عنوان يك متغير ميانجي توانست رابطه ميان تعارض‌هاي زناشويي، پذيرش و عمل و باورها و اعتقادات زوجين را تبيين نمايد و پذيرش و عمل و باورها و اعتقادات زوجين موجب كاهش تعارض‌هاي زناشويي مي‌شوند. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده، متخصصين حوزه خانواده مي‌توانند با تأكيد برافزايش توانمندي‌هاي مرتبط با پذيرش و عمل، باورهاي زوجين و ذهن‌آگاهي، ميزان تعارض‌هاي زناشويي را كاهش و به دنبال آن موجب تداوم پايدار زندگي زوجين شوند.