تبيين عوامل موثر بر موفقيت در آزمون آسكي دانشجويان پرستاري: يك مطالعه تحليل محتوايي كيفي

زمينه و هدف: آزمون‫هاي علمي به صورت مكرر در آموزش و ارزيابي دانشجويان علوم پزشكي مورد استفاده قرار مي‫گيرد. يكي از اين آزمون‫ها آزمون ساختارمند باليني عيني مي‫باشد. هدف از اين مطالعه تبيين عوامل موثر بر موفقيت در آزمون آسكي دانشجويان پرستاري بود. روش كار: اين مطالعه به روش كيفي با رويكرد تحليل محتوا انجام گرفته است. در اين پژوهش 11 دانشجويي كارشناسي پرستاري با ميانگين سني 3/5±24 سال شركت داشتند. جهت آناليز داده‫ها از روش ايلو و كينگاز 2008 استفاده شد. جهت كمك به آناليز داده ها از نرم افزار MAXQDA نسخه 10 استفاده شد. يافته ها: تحليل داده منجر به استخراج دو طبقه اصلي و 8 طبقه عمومي: تسهيل‫كننده‫ها موفقيت در آزمون با زيرطبقات (تجارب قبلي، يادگيري همتا، ويژگي‫هاي شخصي و آمادگي مديريتي)، موانع موفقيت در آزمون با زيرطبقات (عدم قطعيت در اجرا آزمون، غول بودن آزمون، نحوه اموزش باليني و بي توجهي و نداشتن انگيزه) شد. نتيجه گيري: مطالعه حاضر يكي از اولين مطالعاتي است كه به تبيين عوامل موثر بر موفقيت در آزمون آسكي دانشجويان پرستاري پرداخت. با توجه به نتايج اين مطالعه عوامل بسيار زيادي از جمله شرايط فردي، گروهي و شرايط آموزشي حاكم در دانشكده و بيمارستان در موفقيت در آزمون آسكي تاثيرگذار مي‫باشد. با توجه به نتايج مطالعه بايد مسئولين دانشكده پرستاري سعي كنند موانع موفقيت در آزمون را در سال‫هاي بعدي به حداقل برسانند و از طرف ديگر تسهيل‫كننده‫ها را تقويت كنند تا دانشجويان و دانشكده‫ها بيشترين استفاده را از برگزاري آزمون آسكي داشته باشند.