بررسي عوامل اجتماعي مرتبط با پذيرش و به‌كارگيري فناوري‌هاي ارتباطات و اطلاعات در بين كاركنان پليس راهور در مناطق مرزي خراسان جنوبي

زمينه و هدف: با توجه به اهميت نقش فاوا در مناطق مرزي و تغييرات و واكنش‌هايي كه فاوا در شهرهاي كوچك و روستاهاي واقع در مناطق مرزي مي‌تواند داشته باشد، هدف اين پژوهش، بررسي نقش عوامل اجتماعي مرتبط با پذيرش و به‌كارگيري فاوا در بين كاركنان پليس راهور در مناطق مرزي خراسان جنوبي مي‎باشد. روش: اين پژوهش، توصيفي از نوع پيمايشي و جامعۀ آماري موردمطالعه، كليۀ كاركنان پليس راهور در استان خراسان جنوبي مي‎باشد كه از بين آن‌ها، يك نمونۀ 170 نفري به روش تصادفي طبقه‎اي و از نوع متناسب انتخاب گرديد. براي جمع‎آوري داده‎ها از پرسشنامۀ محقق‌ساخته با طيف پنج‌گزينه‌اي ليكرت استفاده شد كه روايي آن با نظرات ده نفر (پنج استاد و پنج نفر از كارشناسان مربوطه) پس از انجام اصلاحات لازم تأييد شد. پايايي پرسشنامه نيز با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ 85 درصد محاسبه گرديده است. يافته‌ها: نتايج به‌دست‌آمده بيانگر آن است كه متغيرهاي مفيدبودن، سهولت استفاده، نوع شغل، بهره‌مندي از كانال‌هاي ارتباطي و ميزان آموزش كاركنان پليس راهور در زمينه رايانه و اينترنت در ميزان پذيرش و به‌كارگيري فاوا تأثير داشته‌اند؛ اما بين متغيرهاي ميزان تحصيلات و پايگاه اجتماعي اقتصادي كاركنان و پذيرش و به‌كارگيري فاوا، رابطۀ معناداري به دست نيامد. نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهند كه دو عامل آموزش و كانال‌هاي ارتباطي مي‎توانند نقش مفيد و مؤثري در تغيير فكر كاركنان پليس راهور ايفا كرده و آن‌ها را به‌سمت فناوري‌هاي جديد بكشانند.