ابعاد روانشناختي رابطه والد-كودك در همه گيري كوويد-19: مطالعه مروري

پيدايش بيماري همه گير كوويد19 علاوه بر تغييرات گسترده اي كه در سطوح مختلف به همراه دارد به طور خاص نيز منجر به بروز تغييراتي در سطح خانواده شده و آثار قابل توجهي را در بسياري از والدين و رابطه آنها با فرزندانشان در سراسر جهان به وجود آورده است؛ بنابراين هدف مطالعه حاضر بررسي پيامدها، ابعاد روانشناختي، عوامل خطر و عوامل محافظ در روابط والدكودك طي بحران همه گيري كوويد19 است. روش اين مطالعه مروري بر مطالعات انجام شده در اين زمينه بود بدين صورت كه يافته‌هاي پژوهشي در پايگاه‌هاي اطلاعاتي پاپمد، اسپرينگر، اسكوپس، پروكوئست، ساينس دايركت و گوگل اسكلار، با جستجوي كليدواژه‌هاي كوويد19، تاثيرات روان‌شناختي، رابطه والدكودك، مشكلات رفتاريهيجاني، عوامل خطر و محافظ، قرنطينه و كودكان مورد بررسي قرار گرفت كه در نهايت براساس معيارهاي ورود از بين 58 مقاله مورد بررسي، 12 مقاله وارد پژوهش و نتايج طبقه‌بندي، خلاصه و گزارش شد. نتايج حاصل از مطالعه نشان داد كه بحران همه گيري آثار قابل توجهي بر كودكان، والدين و نيز نوع رابطه والدين با فرزندانشان داشته و به دنبال افزايش استرس وارد شده بر والدين، احتمال فرسودگي آنها و كودك آزاري افزايش يافته است. در مقابل برخورداري والدين از مهارت هاي همدلي و خودكارآمدي از عواملي هستند كه مي توانند در اين شرايط رابطه والدكودك را بهبود بخشند. لذا با توجه به پيامد هاي اجتناب ناپذير كوويد19 بر سبك زندگي، سلامت روانشناختي و رابطه والدكودك؛ طراحي و برنامه ريزي راهبرد هاي مداخله اي و حمايتي و شناخت بهتر نياز هاي روانشناختي خانواده و كودكان در جهت آگاهي بخشي و بهبود روابط والدين با كودكان خود در جهت كاهش آثار منفي و افزايش اثرات مثبت توصيه مي شود.