بررسي و مقايسه اثرات فعاليت‌هاي كشاورزي بر ويژگي‌هاي تخريبي خاك منطقه اشتهارد

با توجه به افزايش جمعيت به منظور تأمين غذا و رفع نيازهاي موجود، نيازمند افزايش زمين‌هاي كشاورزي مي‌باشيم. اين موضوع به علت مديريت‌هاي نادرست و بهره‌برداري‌هاي بي‌رويه منجر به تخريب اراضي شده است. بنابراين تحقيقات بسياري بايد انجام گردد تا مشخص شود كه آيا كشاورزي منجر به تخريب اراضي مي‌شود يا خير. با توجه به اهميت بالاي اين موضوع در مناطق خشك و نيمه‌خشك، در اين مطالعه، منطقه اشتهارد به عنوان منطقه مطالعاتي انتخاب گرديد. نقشه‌هاي مختلف منطقه از جمله نقشه خاك، طبقات ارتفاعي و كاربري اراضي به كمك نرم‌افزارهاي ArcGIS9.3 و ENVI تهيه شد. پس از بازديد از منطقه و تعيين كاربري‌هاي اصلي كه شامل، مرتع (نمونه شاهد)، آيش، اراضي تك‌كشتي، چندكشتي و اراضي باغي بود، به نمونه‌برداري از خاك در دو عمق سطحي (30-0 سانتيمتر) و تحتاني (60-30 سانتيمتر) با تعداد سه تكرار براي هر تيمار پرداخته شد. سرانجام 35 نمونه خاك به آزمايشگاه انتقال داده شد و فاكتورهاي تخريبي از جمله شوري، سديم، نسبت جذبي سديم و اسيديته، در هر نمونه خاك اندازه‌گيري شدند. پس از تعيين نرمال بودن داده‌ها توسط آزمون شاپيرو، مطالعه فاكتورها با آزمون ناپارامتري توكي نشان داد كه در منطقه بين تيمارها اختلاف معني‌دار وجود دارد. سپس مقايسه دو لايه سطحي و تحتاني با آزمون تي جفتي در مورد هر يك از فاكتورها به‌طور جداگانه در نرم‌افزار SPSS صورت گرفت. نتايج نشان داد كه تيمار چندكشتي با بالاترين امتياز، مطلوب‌ترين تيمار و تيمار آيش با كمترين امتياز نامطلوب‌ترين تيمار بود كه باعث تخريب خاك در منطقه مي‌شود.