تأثير عمق نسبي سيلاب روي هيدروليك جريان در كانال‌هاي مركب پيچان

رودخانه‌ها به عنوان مسير‌هاي اصلي و زهكش‌هاي طبيعي، همواره نقش قابل‌توجهي در انتقال جريان‌هاي سيلابي دارند. در زمان وقوع سيل، آب از مقطع اصلي رودخانه فراتر رفته و وارد دشت‌هاي سيلابي مي‌شود. در اين حالت مقطع رودخانه به صورت مقطع مركب در مي‌آيد. در اين تحقيق با مطالعه هيدروليك كانال‌هاي مركب پيچان، اثر تغيير عمق نسبي جريان سيلابي روي شرايط هيدروليكي جريان و ميزان دبي عبوري از مقطع اصلي رودخانه مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور با بهره‌گيري از نرم‌افزارFlow3D شش كانال با ميزان سينوسيتي مختلف در سه عمق نسبي با ميزان دبي سيلابي متفاوت مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از شبيه‌سازي عددي نشان مي‌دهد كه با افزايش عمق نسبي از 0.26 به 0.45 (73% افزايش)، ميزان سرعت متوسط عمقي در تمامي كانال‌ها به دليل كاهش مقاومت جريان به‌طور متوسط 25% افزايش و ميزان دبي عبوري از كانال اصلي به دبي كل به‌طور متوسط در تمامي مقادير سينوسيتي، 33% كاهش مي‌يابد. همچنين، نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد تنش برشي بستر درنزديكي قوس داخلي كانال اصلي بيشتر از قوس خارجي بوده كه با كاهش عمق نسبي در كانال مركب پيچان، از ميزان تنش برشي بستر و سرعت جريان كاسته مي‏شود و ميزان تنش برشي ديواره‌ قوس داخلي كانال اصلي در تمام كانال‌ها از تنش برشي ديواره‌ قوس خارجي بيشتر بوده كه با افزايش عمق نسبي بر ميزان تنش برشي ديواره افزوده مي‌شود..