مستندسازي و واكاوي تجربه تدوين راهبرد فناوري در يك سازمان اقتصادي بزرگ

راهبرد فناوري يكي از اصلي‌ترين ابزارهاي مديريت فناوري است. علي رغم وسعت پيشينه موضوع، پژوهش‌هاي محدودي پيرامون تدوين راهبرد فناوري براي بنگاه هاي بزرگ و چند كسب و كاري تدوين شده است. براين‌اساس مقاله حاضر به مطالعه فعاليت هاي تدوين راهبرد فناوري در يك سازمان اقتصادي بزرگ در كشور پرداخته است تا ضمن مستندسازي و تحليل فعاليت هاي مذكور با استفاده از اسناد و مصاحبه ها، آن‌ها را با روش هاي رايج مقايسه كند. براساس نتايج حاصله، گونه بندي جديدي شامل چهار نوع راهبرد فناوري بهبودآفرين، رقابت‌آفرين، بازآفرين و تحول آفرين پيشنهاد شده‌اند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي دهند در سطوح مختلف سازمان، تسلط لازم بر مفاهيم مديريت فناوري وجود ندارد و درنتيجه اغلب فعاليت هاي مورد انتظار از هلدينگ ها براي تدوين راهبرد انجام نشده است. اگرچه فشار از بالا، دليل اصلي تدوين راهبرد فناوري در بنگاه‌هاي زيرمجموعه بوده، عدم استمرار آن در ميان‌مدت، منجر به پيگيري نشدن اجراي كامل و عدم ارزيابي نتايج گرديده است. همچنين فعاليت‌هاي تدوين راهبرد فناوري زمان‌بر بوده، وجود برداشت‌هاي متفاوت از مفهوم راهبرد فناوري در سطوح مختلف مشكل‌آفرين بوده و كاستي‌هاي دانشي فراواني در حوزه مديريت فناوري وجود دارد؛ بنابراين توصيه مي شود در فرايند تدوين راهبرد، رويكرد يكپارچه اي اتخاذ شود كه پياده سازي، ارزيابي نتايج و تغيير ساختارها را دربرگيرد. علاوه بر آن پيشنهاد مي‌شود تبيين چرخه عمر، نحوه دسترسي و اكتساب فناوري ها و زمان‌بندي معرفي محصولات نيز مورد توجه قرار گيرد.