تحليل سازوكارهاي سرريز محلي دانش و بررسي پويايي آن‌ها از منظر جغرافياي اقتصادي تكاملي (مورد مطالعه: خوشه تجهيزات نفت، گاز و پتروشيمي خوزستان)

در مطالعات جغرافياي اقتصادي تكاملي و نوآوري، سرريز محلي دانش به‌عنوان پديده اي منطقه اي مفهوم سازي شده است، اما سازوكارهايي كه دانش از طريق آن‌ها در بين بنگاه هاي منطقه منتقل مي شود، كمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف اصلي اين پژوهش بررسي پويايي و ويژگي هاي ساختاري شبكه هاي چندگانه سرريزهاي دانشي بين بنگاه ها در خوشه صنعتي مورد مطالعه است. در اين پژوهش رويكرد تحليل شبكه هاي اجتماعي توصيفي براي مصورسازي و بررسي ساختار تعاملات در سه شبكه دانشي مجزا اما مكمل، درون خوشه صنعتي تجهيزات نفت، گاز و پتروشيمي خوزستان مورد استفاده قرار گرفته است. به علت وجود داده هاي اندك درخصوص فعاليت هاي نوآورانه بنگاه ها و همچنين تعاملات دانشي آن‌ها، داده هاي مورد نياز پژوهش توسط مصاحبه و همچنين با استفاده از پرسشنامه جمع آوري شده است و درادامه با استفاده از تحليل شبكه هاي اجتماعي، بررسي ويژگي هاي ساختاري تعاملات در سه شبكه دانشي منطقه در دستور كار قرار گرفته است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه همجواري جغرافيايي و اجتماعي بنگاه هاي درون منطقه سبب شكل گيري تعاملات دانشي مختلف بين بنگاه ها شده است. همچنين از ميان سازوكار هاي پايش و رصد، جابجايي نيروي كار و همكاري ، شبكه تعاملات همكارانه بيشترين تراكم را در سطح خوشه دارا مي‌باشد. براين‌اساس شبكه همكاري به علت تراكم بالاتر و تعداد اندك بنگاه هاي منزوي از بيشترين ظرفيت براي نقش‌آفريني در جايگاه مسير سرريز دانش برخوردار مي‌باشد.