ساخت بيورآكتور زيست تقليد در مهندسي بافت قلب

مقدمه: هدف اصلي مهندسي بافت قلب، تقليد از بافت طبيعي قلب با درنظر گرفتن نقش مهم داربست و شبيه‌سازي مكانيكي مي‌باشد. روش بررسي: براي رسيدن به اين منظور، داربست تركيبي با نانوفيبرهاي موازي از پليمرهاي پلي‌كاپرولاكتون و ژلاتين با درصد تركيبي 70 به 30 و با بيشترين شباهت با ماتريكس خارج سلولي قلب توسط روش الكتروريسي تهيه گرديد. با استفاده از تصاوير ميكروسكوپ الكتروني و آزمون‌هاي زاويه تماس و آناليز استحكام مكانيكي در جهت نانوفيبرها، داربست تركيبي ايجاد شده مورد بررسي قرار گرفت. به‌ منظور شبيه‌سازي ضربان سلول‌هاي قلبي، يك بيورآكتور، جهت اعمال بار مكانيكي با فركانس و درصد كشش مشخص در جهت نانوفيبرهاي موازي طراحي گرديد تا بتواند ضربان طبيعي قلب را شبيه‌سازي كند. نتايج: آزمون هاي زاويه تماس و آناليز استحكام مكانيكي نشان داد كه داربست از نظر چسبندگي و استحكام، شرايط مناسبي براي استفاده به ‌عنوان داربست قلبي و قرار گرفتن تحت بارمكانيكي با فركانس 1 هرتز و كشش ده درصد را دارا مي‌باشد. بيورآكتور نيز توانست به درستي در مدت زمان مشخص، فركانس، كشش و حرارت موردنياز را فراهم كند. نتيجه‌گيري: از آنجا كه مهم ترين تفاوت سلول قلبي با ساير سلول هاي بدن در داشتن ضربان است، ساخت يك بيورآكتور كه بتواند ضربان طبيعي و دماي مورد نياز سلول‌ها در بدن را در محيط آزمايشگاه شبيه‌سازي كند، مي‌تواند گام مهمي در مهندسي بافت قلب باشد.