آزمون نقش واسطه‌اي انعطاف‌پذيري شناختي در رابطه بين سرمايه روانشناختي با تحمل پريشاني در زوجين دچار پيمان‌شكني زناشويي

پيمان‌شكني زناشويي يك مشكل پيچيده عاطفي، اجتماعي، خانوادگي، حقوقي و اخلاقي است كه پيامد هاي ناخوشايندي به‌دنبال دارد. توان تحمل پريشاني ناشي از پيمان‌شكني زناشويي مي‌تواند تحت تأثير عوامل مختلفي باشد. هدف اين پژوهش، بررسي نقش واسطه‌اي انعطاف‌پذيري شناختي در رابطه سرمايه روانشناختي با تحمل پريشاني در زوجين دچار پيمان‌شكني زناشويي بود. اين پژوهش همبستگي از نوع معادلات ساختاري بود. جامعه آماري در اين پژوهش شامل تمامي زنان و مردان متأهل دچار پيمان‌شكني زناشويي مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره خانواده شهر تهران در نيمه اول سال 1398 بودند كه از ميان آنها 400 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي برگزيده شدند و به پرسشنامه‌هاي تحمل پريشاني، سرمايه روانشناختي و انعطاف پذيري شناختي پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS22 و تحليل ساختارهاي گشتاوري AMOS تحليل شد. نتايج شاخصهاي برازندگي از برازش الگوي پيشنهادي حمايت كرد. نتايج تحليل معادلات ساختاري حاكي از معناداري ضرايب مسير مستقيم الگوي نهايي و نيز نقش واسطه اي انعطاف پذيري شناختي در رابطه سرمايه روانشناختي با تحمل پريشاني بود. در نتيجه گيري از يافته هاي پژوهش مي توان گفت انعطاف پذيري روانشناختي واسط بين سرمايه روانشناختي و تحمل پريشاني زوجين دچار پيمان شكني زناشويي به شمار ميرود و ميتوان از طريق تقويت سرمايه روانشناختي و انعطاف پذيري بر تحمل پريشاني افراد دچار پيمانشكني زناشويي افزود.