اثربخشي برنامه آموزش پذيرش و تعهد بر ميزان تاب آوري‌تحصيلي در دانش‌آموزان داراي اختلال يادگيري ويژه

هدف از پژوهش حاضر، ارزيابي اثربخشي برنامه آموزش پذيرش و تعهد بر ميزان تاب آوري تحصيلي در دانش آموزان داراي اختلال يادگيري ويژه بود. با توجه به هدف پژوهش، اين مطالعه، از نوع پژوهش هاي شبه‌آزمايشي و در قالب طرح پيش آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري شامل دانش آموزان دختر داراي اختلال يادگيري ويژه بود كه در سال تحصيلي 1400-1399 در شهر تبريز در پايه ششم مشغول‌به‌تحصيل بودند. نمونه گيري به روش تصادفي خوشه اي و هدفمند انجام شد. نمونه آماري شامل 34 نفر از دانش آموزان داراي اختلال يادگيري ويژه بود كه در گام اول به روش نمونه گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند و سپس بصورت هدفمند در گروه هاي آزمايش و كنترل گنجانده شدند. ابزار سنجش پرسشنامه استاندارد تاب آوري تحصيلي ساموئلز (ARQ) و آزمون هوش ريون (RIT) بود. تجزيه‌و‌تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار 21SPSS- و با روش تحليل كوواريانس چندمتغيره انجام شد. براساس نتايج حاصل از تحليل داده ها، به‌كارگيري برنامه آموزش پذيرش و تعهد ميزان تاب آوري تحصيلي را افزايش مي‌دهد و اين اثربخشي در مؤلفه‌هاي جهت گيري آينده و مسئله‌محوري و مثبت‌نگري در سطح 0.05 p معنادار است؛ اما در مورد مؤلفه مهارت‌هاي ارتباطي علي‌رغم تفاوت در گروه‌ها معنادار نيست. نتايج حاصل از اين پژوهش راه‌گشاي تحقيقات بيشتر در حوزه مداخلات مربوط به مشكلات روان شناختي دانش آموزان داراي اختلال يادگيري ويژه خواهد بود.