بررسي نقش صادرات گاز در گسترش مناسبات ايران و كشورهاي همسايه و شكل‌گيري همگرايي منطقه‌اي

در مقاله حاضر درصدديم تا نقش صادرات گاز در گسترش مناسبات ايران و كشورهاي همسايه و شكل‌گيري همگرايي منطقه‌اي براساس نظريه‌هاي كاركردگرايي، نئوكاركردگرايي و وابستگي متقابل را بررسي كنيم.با توجه به اينكه ايران با پانزده كشور به‌طور مستقيم مرز زميني و آبي دارد و به آب‌هاي آزاد نيز دسترسي دارد؛ مزيت استفاده از هر دو روش صادرات گاز يعني خط لوله يا ال‌.ان‌.جي را داراست. بر اين اساس پرسش اصلي مقاله حاضر اين است كه آيا صادرات گاز (ايران) به‌عنوان يك كالاي ويژه امكان ايجاد همگرايي و وابستگي متقابل ايران با ساير كشورها را داشته است؟پاسخ موقت نگارندگان به پرسش حاضر اين است كه در شرايط فعلي؛ صادرات گاز ايران باعث توسعه همكاري‌هاي اقتصادي ايران و كشورهاي مشاركت‌كننده شده كه با مشاركت كامل كشورها مي‌تواند زمينه‌ساز همگرايي شود و در وضعيت كنوني بيشتر وابستگي متقابل انجام شده است.نتايج اين تحقيق كه بر‌اساس روش‌شناسي توصيفي ـ تحليلي كه از‌نظر زماني يك تحقيق مقطعي و از‌نظر نوع ارتباط بين داده‌ها يك تحقيق همبستگي است؛ نشان مي‌دهد توسعه توليد و صادرات گاز ايران مي‌تواند رفاه بين جوامع منطقه را به دنبال داشته باشد، بر ساير حوزه‌ها تأثيرگذار باشد و روابط مستحكم و رو به گسترشي را به ارمغان آورد.