بررسي تاثير ماساژ و تكان‌دادن، بر شيرخواران مبتلا به كوليك در يك كارآزمايي باليني با توجه به بد مدل‌سازي

زمينه و هدف: در مطالعات آماري، به‌منظور بررسي ارتباط بين متغيرها از مدل‌هاي آماري استفاده مي‌شود. با توجه به تنوع مدل‌هاي آماري پيدا كردن مناسب‌ترين مدل كار پيچيده‌اي است. اين مطالعه با هدف مقايسه مدل‌هاي مختلف در بررسي درمان كوليك شيرخواران و تاثير بد مشخص‌ سازي انجام شد. روش بررسي: اين كارآزمايي باليني تصادفي شده در درمانگاه اطفال بيمارستان اميركبير اراك، بر روي 100 شيرخوار مبتلا به كوليك به‌صـورت تصادفي و در دو گروه مداخله و كنترل انجام شد. جمع‌آوري و تحليل داده‌ها در سال 1395 انجام شد. پس از آموزش ماساژ به مادران گروه مداخله، از آن‌ها خواسته شد روزي سه بار در طول هفته ماساژ را بر روي شيرخواران انجام دهند و در گروه كنترل با تكان‌ دادن شيرخوار، علايم كوليك را برطرف كنند. در هر گروه، والدين روزانه تعداد و شدت گريه كودكان را در چك‌ليست مربوطه ثبت نمودند. در نهايت، با به‌كارگيري مدل‌هاي مختلف و نرم‌افزارهاي R، SAS و معيارهاي نيكويي‌برازش بهترين مدل معرفي شد. يافته‌ها: در گروه ماساژ ميانگين شدت گريه شيرخواران مبتلا به كوليك از 01/5 در روز نخست به 47/2 واحد در روز هفتم كاهش پيدا كرد. از روز چهارم به بعد شيرخواران گروه ماساژ ميانگين مدت‌زمان خواب بالاتري را دارا بودند. همچنين شدت گريه در شيرخواران گروه ماساژ به‌طور معناداري بيشتر از گروه تكان به‌دست آمد. در خصوص برازش مدل‌هاي حاشيه‌اي، ساختار همبستگي خودبازگشتي مرتبه اول بهترين برازش و براي برخي از متغيرها مدل اثرات تصادفي با توزيع گاما براي مولفه تصادفي برازش بهتري داشته است. نتيجه‌گيري: ماساژ مي‌تواند باعث كاهش كوليك شيرخواران گردد. ازنظر آماري نيز در صورت بدمشخص‌سازي مدل غيرخطي، واريانس برآوردها بيش از مقدار برآورد شده تحت تاثير بدمشخص‌سازي ساختار همبستگي قرار مي‌گيرند.