تأثير مداخلات رفتاري بر رفتار اشتراك‌گذاري دانش توسط حسابرسان مستقل: بررسي نقش ميانجي نگرش‌ها و هنجارهاي انتزاعي

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير مداخلات رفتاري بر رفتار اشتراك‌گذاري دانش با استفاده از نظريه رفتار برنامه‌ريزي شده، در بين حسابرسان مستقل است. نگرش‌ها، هنجارهاي انتزاعي و تمايل، از ابعاد مهم اين نظريه به حساب مي‌آيند و نقش ميانجي آنها در رابطه بين مداخلات رفتاري و رفتار اشتراك‌گذاري دانش نيز بررسي شده است. روش: پژوهش حاضر كاربردي است و در طبقه پژوهش‌هاي آزمايشي قرار مي‌گيرد. روش اجرا به‌صورت طرح پس‌آزمون چند گروهي است. جامعه آماري اين پژوهش، حسابرسان شاغل در سازمان حسابرسي و مؤسسه‌هاي حسابرسي شهر تهران است. نمونه نيز از روش نمونه‌گيري در دسترس و به‌صورت حذفي (غربالگري) انتخاب شده است. تكنيك معادلات ساختاري و آزمون‌هاي ناپارامتري كروسكال ـ واليس و من ـ ويتني نيز براي بررسي فرضيه‌هاي پژوهش به‌كار گرفته شده است. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان مي‌دهد، مداخلات رفتاري با تحت تأثير قرار دادن نگرش‎ها و هنجارهاي انتزاعي، رفتار به اشتراك‌گذاري دانش حسابرسان مستقل را متأثر مي‌سازد. به بيان ديگر، نگرش‌ها و هنجارهاي انتزاعي، در رابطه بين مداخلات رفتاري و رفتار به ‎اشتراك‌گذاري دانش، نقش ميانجي ايفا مي‌كنند. بين ميزان اطلاعاتي كه هر يك از گروه‌ها به اشتراك گذاشته‌اند نيز تفاوت معناداري وجود دارد؛ در واقع، مشاركت‌كنندگاني كه دربارۀ هر دو عقايد رفتاري و هنجاري پيام‌هاي هدفمندي را دريافت كردند، اطلاعات بيشتري را به اشتراك گذاشتند. نتيجه‌گيري: حسابرسان مستقل در خصوص به اشتراك‌گذاري دانش در مؤسسه‌هاي خود نگرش مثبتي دارند و هنجارهاي ذهني آنها نيز تحت تأثير نگرش مثبت رفتار به اشتراك‌گذاري دانش قرار مي‌گيرد. از سوي ديگر، نگرش‌ها و هنجارهاي انتزاعي هم تحت تأثير پيام‌هاي هدفمند (مداخلات رفتاري) تقويت مي‌شوند. اين دو عامل، تمايل آنها را براي به اشتراك‌گذاري دانش تشديد كرده است؛ اما رفتار به اشتراك‌گذاري دانش متناسب با اين تمايل بيشتر نشده است.