نقش توانايي مديران و هموارسازي سودهاي تقسيمي در تغيير محتواي اطلاعاتي سودهاي جاري

هدف: تمايل به تغيير شيوه پرداخت سود تقسيمي، مي‌تواند بيانگر توانايي مديران در كنترل نوسان‌هاي ايجادشده در بازار سرمايه باشد؛ به‌نحوي كه مديران به‌منظور پوشش ريسك ناشي از اين نوسان‌ها، به محدودسازي تغييرات در سودهاي تقسيمي اقدام مي‌كنند. هدف اين مقاله، بررسي نقش توانايي مديران و هموارسازي سودهاي تقسيمي در تغيير محتواي اطلاعاتي سودهاي جاري است. روش: در اين پژوهش، به‌منظور بررسي و تحليل فرضيه‌ها، داده‌هاي مربوط به 120 شركت پذيرفته ‌شده در بورس اوراق بهادار تهران، طي دوره زماني 1387 تا 1397 استخراج شد و به‌كمك مدل رگرسيوني داده‌هاي تركيبي به روش اثرهاي ثابت، فرضيه‌هاي پژوهش آزمون شدند. به‌منظور محاسبه هموارسازي سودهاي تقسيمي، از روند سودآوري و سودهاي تقسيمي گذشته بر مبناي مدل فليرز (2019) و براي محاسبه توانايي مديران، از مدل دمرجيان، لو و مك وي (2012) استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش حاكي از آن است كه توانايي مديران به افزايش هموارسازي سودهاي تقسيمي منجر مي‌شود. همچنين، نتايج حاصل از فرضيه دوم پژوهش، بيانگر ارتباط معنادار بين توانايي مديران و محتواي اطلاعاتي هموارسازي سودهاي تقسيمي است. نتيجه‌گيري: مديران بسيار توانا، به هموارسازي عمدي سودهاي تقسيمي تمايل بيشتري دارند و اين هموارسازي با سودآوري آتي شركت در ارتباط است. مديران توانمند با توجه به مهارتي كه در پيش‌بيني و برآورد عملكرد آتي شركت دارند، اطلاعات مربوط به سودهاي آتي را در قالب هموارسازي سودهاي تقسيمي جاري ارائه مي‌دهند.