امكان سنجي توليد كف جامد فيبري بر پايه فراورده‌هاي جنبي صنعت غذا (تفاله قهوه-سبوس گندم)

در اين پژوهش استفاده مجدد از فراورده هاي جانبي صنايع تبديلي (تفاله قهوه و سبوس گندم) به منظور توليد كف جامد فيبري با استفاده از فناوري پخت اكستروژن بررسي گرديد. به منظور ارزيابي متغيرهاي فرايند اكستروژن، از روش سطح پاسخ استفاده گرديد. متغيرهاي مستقل شامل نسبت تفاله قهوه : سبوس گندم (25:75، 50:50 و 75:25)، ميزان رطوبت خوراك اوليه (14، 17 و 20 درصد) و سرعت چرخش مارپيچ(120، 160 و 200 دور بر دقيقه) و متغيرهاي وابسته شامل ميزان رطوبت نهايي، ميزان فعاليت آبي، ضريب انبساط، سختي فراورده و بررسي ريز ساختار بودند. نتايج نشان داد كه روند تغييرات رطوبت نهايي و فعاليت آبي مشابه يكديگر بود، طوريكه رطوبت نهايي محصول و فعاليت آبي كف جامد فيبري با افزايش متقابل سطوح افزودن نسبت تفاله قهوه : سبوس گندم و رطوبت خوراك اوليه افزايش معني داري يافت، لازم به ذكر است كه ميزان چرخش مارپيچ بر آنها اثري معني دار نداشت. با افزايش سطوح افزودن تفاله قهوه به سبوس گندم به علت زياد شدن فيبر نامحلول در فرمولاسيون، سختي بافت افزايش و ضريب انبساط كف جامد فيبري كاهش معني داري يافت. همچنين با كاهش همزمان متغيرهاي ميزان رطوبت خوراك اوليه و افزايش سرعت چرخش مارپيچ، كاهش سختي بافت و افزايش ضريب انبساط كف به طور معني دار حاصل گرديد. بررسي ريز ساختار نمونه هاي كف جامد فيبري محتوي بيشينه و كمينه نسبت تفاله قهوه : سبوس گندم نشان داد افزايش اين نسبت منجربه كاهش تخلخل، افزايش اندازه ديواره سلول هاي هوايي و كاهش قطر سلول هاي هوايي گرديد. بر اساس نتايج بهينه يابي به منظور توليد كف جامد فيبري با ويژگي مطلوب ميزان رطوبت نهايي4.73درصد، فعاليت آبي0.29، ضريب انبساط 1.23و سختي بافت 68.51 شرايط فرايند شامل نسبت تفاله قهوه : سبوس گندم69:31، سرعت چرخش مارپيچ190 دور بر دقيقه و ميزان رطوبت خوراك اوليه14% محاسبه گرديد.