شيمي كاني و زمين دما فشار سنجي تبلور سنگ‌هاي گابرويي منطقه ده‌سرد (جنوب‌شرق ايران)

توده گابرويي منطقه ده سرد به سن ترياس پسين در جنوب غرب كرمان و جنوبي ترين بخش پهنه سنندج سيرجان قرار دارد. براساس پيمايش هاي صحرايي و بررسي هاي سنگ نگاري، اين توده مافيكي از نوع هورنبلندگابرو است. توده گابرويي مورد بررسي شامل كاني هاي پلاژيوكلاز، كلينوپيروكسن، آمفيبول، تيتانيت، آپاتيت، اپيدوت و كلريت است. بررسي شيمي كاني ها نشان مي دهد كه تركيب پلاژيوكلازها از نوع آلبيت تا اليگوكلاز است و كلينوپيروكسن ها از نوع ديوپسيد هستند. كلينوپيروكسن هاي مورد بررسي در گستره كلسيم، منيزيم و آهن دار واقع هستند. آمفيبول ها در گروه آمفيبول هاي كلسيم دار و از نوع مگنزيوهورنبلند و اكتينوليت هستند. بررسي زمين دماسنجي كلينوپيروكسن و آمفيبول گابروها دماي 1000 تا 1200 درجه سانتي گراد را براي تبلور اين سنگ ها تعيين مي كند. زمين فشار سنجي بر اساس كاني كلينوپيروكسن، فشار تبلور سنگ هاي گابرويي مورد بررسي را در گستره 5.58-2.05 كيلوبار معادل عمق ميانگين 14 كيلومتر تعيين مي كند. تركيب شيميايي كاني هاي كلينوپيروكسن و آمفيبول ها نشان دهنده تبلور آنها از ماگمايي نيمه قليايي آهكي قليايي است. محيط پيدايش اين ماگماها كمان آتشفشاني وابسته به محيط فرورانش است.