تحليل رفتارهاي پيشگيرانه در مقابله با ويروس كرونا مورد: نواحي روستايي شهرستان دشتستان

ويروس كوويد 19 در سال 1398(2020) به يك تهديد همه گير جهاني تبديل شده است. تأثير اقتصادي و اجتماعي اين تهديد به سرعت در مناطق روستايي گسترش يافته است. بنا بر شواهد، اين تأثير به صورت طولاني مدت بوده و داراي اثرات مستقيم و غيرمستقيم در نواحي روستايي است، رفتارهاي پيشگيرانه مردم و سياست هاي دولت در كنترل انتقال ويروس بويژه در نواحي روستايي، كليد اصلي مهار اين بيماري همه‌گير، و به عنوان يك اقدام پيشگيرانه است، پژوهش حاضر با هدف تحليل رفتارهاي پيشگيرانه جهت مقابله با ويروس كرونا به عنوان رويكردي در حوزه سلامت و بهداشت روستايي انجام گرفت. اين پژوهش از نوع پژوهش هاي توصيفي-همبستگي است كه با استفاده از روش پيمايش آنلاين انجام شد. جامعه آماري مورد مطالعه، جوانان روستايي شهرستان دشتستان در استان بوشهر بودند كه 305 نفر از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه بود. روايي محتوايي پرسشنامه با نظر پانلي از كارشناسان و متخصصان در زمينه موضوع مورد پژوهش مورد تأييد قرار گرفت. روايي سازه و پايايي تركيبي آن نيز از طريق برآورد مدل اندازه گيري و پس از انجام اصلاحات لازم به دست آمد. نتايج نشان داد كه رفتار پيشگيرانه جوانان روستايي در مقابله با ويروس كرونا به صورت مرحله‌اي و در سطح بالايي قرار داشت. همچنين دو متغير منافع درك شده و راهنماي عمل بر نگرش جامعه روستايي، و نيز دو متغير نگرش و هنجارهاي ذهني بر تمايل ساكنان روستاها و در نهايت تمايل، خودكارآمدي و راهنماي عمل بر رفتار پيشگيرانه جوانان روستايي در مقابله با ويروس كرونا اثرگذار بوده است. براساس مدل يكپارچه تئوري رفتار برنامه ريزي شده و مدل اعتقادات سلامت، متغيرهاي تمايل، نگرش، منافع درك شده، راهنماي عمل، هنجار ذهني و خودكارآمدي در مجموع قادرند 66 درصد از تغييرات رفتار پيشگيرانه جوانان روستايي را تبيين كنند. نتايج اين مطالعه نه تنها شواهد تجربي بيشتري را براي رفتار پيشگيرانه جوانان روستايي در مقابله با ويروس كرونا ارائه مي دهد، اطلاعاتي براي تدوين سياست ها و دستورالعمل هاي وزارت بهداشت براي پيشگيري و جلوگيري از شيوع بيشتر اين بيماري در روستاها ارائه كرده است.