اثرات كارآفريني روستايي در توسعه فضا‌هاي پيراشهري شهرستان كرمانشاه

كارآفريني به‌عنوان يك فرآيند اقداماتي نوظهور و ايجاد ارزش در مكان‌‌هاي جغرافيايي است كه در صورت برنامه ريزي و مديريت عقلايي مي‌تواند سرمايه‌اي براي توسعه فضاي اجتماعي و جغرافيايي باشد. جريان هاي كارآفرينانه روستايي، شكل گيري بنگاه ‌هاي اقتصادي خرد و بازتاب پذيري و نقش پذيري كارآفرينان در جريان‌هاي توسعه اي نواحي پيرامون شهر‌هاي بزرگ، مي تواند دگرگوني ‌هاي مكاني ـ فضايي را سبب شده و در توسعه كلانشهر نقش قابل‌توجهي داشته باشد، بر اين اساس، مقاله حاضر باهدف تبيين اثرات كارآفريني روستايي در توسعه فضا‌هاي پيراشهري شهرستان كرمانشاه بر پايه ي روش فرايندي نگرش چندبعدي كارآفريني طراحي شد. روش پژوهش توصيفي ـ تحليلي و گردآوري اطلاعات به شيوه ميداني و پرسشنامه اي بود. جامعه آماري شامل 21 روستاي كارآفرين بافاصله كمتر از 20 كيلومتر از كلانشهر بود؛ اين روستا‌ها به دليل حضور كارآفرينان و پيوستگي مكاني ـ فضايي با شهرستان كرمانشاه، با چالش ‌ها و مسائل بيش از ديگر نواحي روستايي روبرو بوده و بر توسعه شهرستان اثرگذار بودند. براي تحليل اثرات از آزمون ‌هاي همبستگي و رگرسيون چندگانه در نرم‌افزار SPSS20 استفاده شد. يافته ‌ها نشان داد بين متغير‌هاي روحيه كارآفريني افراد، فرآيند اقتصادي و محيطي حاكم بر روستا و توسعه فضا‌هاي پيراشهري رابطه مثبت و معني‌داري در سطح يك درصد خطا برقرار است. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد كه متغير‌هاي كارآفريني روستايي (روحيه كارآفريني افراد، فرآيند اقتصادي و محيط (بيروني و دروني) حاكم بر روستا)، تأثير معني‌داري بر توسعه فضا‌هاي پيراشهري داشته و توانايي تبيين 96 درصد از تغييرات متغير توسعه فضا‌هاي پيراشهري شهرستان را دارد. مهم‌ترين متغير اثرگذار نيز متغير محيطي تشخيص داده شد.