پيشنهاد مدلي كارآمد براي ارزيابي سياست‏هاي حمايتي گندم با رويكرد حداقل ‏سازي خطاي ارزيابي

اعمال سياست‏هاي حمايتي بر محصول گندم براي رسيدن به امنيت غذايي همواره در دستور كار سياست‏گذاران قرار داشته است. دولت در چارچوب سياست غذاي ارزان، به مصرف گندم يارانه مي‌دهد و همچنين، به اجراي سياست‏هاي حمايتي تعيين قيمت تضميني، يارانه نهاده‏ هاي توليد و بيمه براي توليد محصول گندم مي‌پردازد. دولت، هم چنين، خريدار و فروشنده انحصاري گندم در كشور است. با توجه به پيوستگي در اجرا و هزينه ‏هاي فزاينده برنامه‏ هاي حمايت از توليدكنندگان و مصرف‌كنندگان گندم، هدف پژوهش حاضر ارزيابي سياست‏هاي دولت در بازار گندم در بازه زماني 1396-1380 بود. بدين منظور، نخست، اثبات شد كه به‏ دست آوردن مقادير كشش عرضه و تقاضا در يك بازار آشفته به ‏هيچ ‏وجه قابل استناد نيست و در بيان وضعيت موجود در بازار، خطاي بسيار زيادي دارد؛ و در عمل، يك مدل پيشنهادي معتبر نيست. براي حل اين مشكل، مدلي مبتني بر بازار پيچيده ايران پيشنهاد و كارآيي آن در ارزيابي واقعي سياست‏هاي حمايتي نشان داده شد. جمع‌بندي نهايي حاكي از آن بود كه براي كنترل بازار، سرانه هزينه‏ كرد دولت به ازاي گندم نسبت به ساير اقلام يارانه ‏اي چندان قابل توجه نيست و مي‌توان با يك مديريت مناسب و هدفمند، اين ميزان را تعديل كرد و با تثبيت نقش نظارتي دولت در بازار گندم، اين بازار را به‏ سوي يك بازار استاندارد و با حداقل هزينه براي دولت پيش برد.