تعيين تناوب تاثيرگذار در روند سري‌هاي زماني بارش و رواناب (مطالعه موردي: دشت اردبيل)

در اين پژوهش روند سري هاي زماني بارش و رواناب را در 3 ايستگاه بارش و يك ايستگاه رواناب در دشت اردبيل در مقياس ماهانه در طول دوره آماري 1394-1350 بررسي مي كند. هدف از اين مطالعه تحليل روند سري هاي زماني بارش و رواناب با استفاده از آزمون هاي MK1 و MK2 و MK3 است و هم چنين براي تعيين تناوب تأثيرگذار از تركيب آزمون MK1 و تبديل موجك استفاده گرديد. نتايج آزمون هاي MK1 و MK2 و MK3 نشان داد ايستگاه هاي بارش ساميان (P1) و رواناب ساميان (R1) داراي روند كاهشي و ايستگاه هاي بارش گيلانده (P2) و بارش كوزه تپراقي (P3) داراي روند افزايشي مي باشند. سري هاي زماني بارش روند معني داري را نشان ندادند ولي سري زماني رواناب روند معني داري را نشان دادند. نتايج آزمون من كندال بعد از حذف اثر تمام همبستگي هاي معني دار (MK3) نسبت به آزمون MK1 از ميزان روند كمتري برخوردار است. در كل، دوره هاي زماني كوتاه مدت نقش مهمي را در روند سري هاي زماني اصلي دارا مي باشد. بنابراين، در داده هاي بارش دوره زماني كوتاه مدت دو ماهه (A+D1) در مقياس ماهانه نشان داده شد. در سري زماني رواناب، زير سري جزئي در سطح 3 در تركيب با سري زماني تقريبي (A+D3) به عنوان مولفه زماني تأثير گذار انتخاب گرديد.