ارزيابي اقتصادي روش‌هاي مختلف آبياري در استفاده از انرژي هاي نو و مرسوم در كشت گندم آبي

امروزه به دليل محدوديت منابع آبي، كاربرد روش هاي مناسب آبياري به منظور افزايش بهره وري مصرف آب در توليد محصولات استراتژيك بويژه گندم امري ضروري است. اهداف پژوهش حاضر بررسي اقتصادي روش هاي مختلف آبياري (قطره اي نواري، سنترپيوت و باراني) در استفاده از انرژي نو (خورشيدي) و مرسوم (شبكه) در توليد گندم بود كه در استان البرز در سال هاي 1395 و 1396 انجام گرفت. در اين تحقيق، ابتدا نياز آبي محصول تعيين و سپس هزينه و منافع روش هاي مختلف آبياري با استفاده از برق شبكه و برق خورشيدي در توليد محصول مشخص شد. جهت بررسي اقتصادي به منظور  انتخاب بهترين روش آبياري از تكنيك بودجه بندي جزيي استفاده شد. در اين روش از شاخص هاي درآمد و هزينه و منافع خالص نهايي استفاده شد. طبق نتايج، ميزان صرفه جويي مصرف آب در روش هاي آبياري قطره اي نواري و سنترپيوت نسبت به روش آبياري مرسوم باراني به ترتيب 22.8 و 17.6 درصد بود. ميانگين منافع خالص توليد گندم در روش هاي آبياري باراني، سنترپيوت و قطره اي نواري با استفاده از برق شبكه به ترتيب 84.6 ، 85.6 و 90.7 ميليون ريال در هكتار و با استفاده از سلول هاي خورشيدي به ترتيب 72.4، 79.7 و 85.3 ميليون ريال در هكتار محاسبه شد. در مجموع تيمار روش هاي قطره اي نواري با كاربرد برق شبكه به عنوان تيمار برتر و اقتصادي در توليد گندم توصيه گرديد، چون در صورت جايگزيني ساير تيمارها بجاي اين تيمار، منفعت خالص نهايي كاهش يافته است.