تحليلي بر تغييرات كاربري زمين و شكل گيري جزاير حرارتي در حريم شهر اروميه با استفاده از سنجش از دور

رشد جمعيت و توسعه شهرنشيني از عوامل مؤثر بر افزايش دماي هوا در نواحي شهري هستند كه موجب ايجاد جزيره حرارتي برروي اين مناطق در مقايسه با محيط اطراف مي شوند. پديده اي كه به موجب آن مناطق شهري درجه حرارت گرم تر از محيط اطراف خود را تجربه  مي كنند. علم سنجش از دور با استفاده از تشعشع مادون قرمز حرارتي و به كاربستن مدل هاي فيزيكي ابزار مناسبي جهت محاسبه مقدار دماي سطح، در نواحي وسيع محسوب مي شود. در اين تحقيق كه از نظر روش، توصيفيتحليلي و از نظر هدف، كاربردي مي باشد جهت شناخت محدوده تشكيل جزاير حرارتي حريم شهر اروميه در برهه زماني 2010 الي 2018   و ارتباط تغييرات كاربري اراضي با شكل گيري جزاير حرارتي، از تصاوير سنجنده ETM+  ماهواره لندست 7 و سنجنده  TIRS,OLI  ماهواره لندست8 استفاده شده است. همچنين از روش طبقه بندي ماشين بردار پشتيبان براي استخراج كاربري ها در 3 كلاس مسكوني، پوشش گياهي باغي و باير  استفاده شده است. بررسي هاي انجام شده نشان ميدهد كه دما در مناطق مسكوني در سال 2010 در فصل گرم برابر با 32.90 درجه سانتي گراد بوده كه اين مقدار در سال 2018 به سانتي گراد35.17 رسيده است يعني2.27 درجه سانتي گراد افزايش داشته است اين در حالي است كه مساحت مناطق مسكوني نيز روند افزايشي را نشان ميدهد و 6.09 درصد افزايش داشته است. درسال 2010 اراضي باغي و پوشش گياهي داراي مساحت 43.53 درصدي و اراضي باير و زراعي داراي مساحت 39.36 درصدي هستند كه اين مقادير در سال 2018 به ترتيب برابر با 40.49 و 36.30 درصد  است يعني روند كاهشي را نشان مي دهد. بنابراين ميتوان نتيجه گرفت كه اراضي باغي و زراعي در نتيجه افزايش مناطق مسكوني و گسترش شهري روند كاهشي داشتند. همچنين بر اساس بررسي هاي به عمل آمده در محدوده مورد مطالعه، بين پوشش سطح و دماي سطح زمين رابطه معناداري وجود دارد كه اين امر مبين شكل گيري جزاير حرارتي بر روي پوشش هاي ساخته شده در حريم شهر مي باشد.