بررسي مقايسه‌اي تأثير سياست‌هاي پولي و سياست‌هاي سمت عرضه بر توليد بخش‌هاي كشاورزي، خدمات، صنعت و معدن در اقتصاد ايران

اين مقاله به بررسي تأثير سياست پولي و سياست سمت عرضه بر ارزش افزوده بخش‌هاي اقتصادي ايران به تفكيك (كشاورزي، خدمات و صنعت و معدن) در دوره زماني 1353 تا 1396، در دوره‌هاي كوتاه‌مدت و بلندمدت مي‌پردازد، الگوي اقتصادسنجي بكار رفته در اين پژوهش، مدل خودرگرسيون با وقفه‌هاي توزيعي (ARDL) است. نتايج نشان مي‌دهد كه سياست پولي در سه بخش اقتصادي سه تأثير متفاوت ايفا مي‌كند. سياست پولي در كوتاه‌مدت قادر به افزايش ارزش افزوده دو بخش كشاورزي و خدمات است اما در بلندمدت تنها مي‌تواند ارزش افزوده بخش خدمات را افزايش بدهد و تأثيري بر ارزش افزوده بخش كشاورزي ندارد، اما اعمال سياست پولي چه در بلندمدت و چه در كوتاه‌مدت قادر است تأثيري منفي بر ارزش افزوده صنعت بگذارد. در مقابل تأثير سياست طرف عرضه در هر سه بخش و در هر دو دوره كوتاه‌مدت و بلندمدت مثبت، معني‌دار و محسوس است.