مدل‎سازي زنجيره تأمين چهارسطحي چندكاناله يكپارچه براي محصول فصلي تحت تقاضاي تصادفي

هدف: در اين پژوهش، به مدل‌سازي رياضي زنجيره تأمين چهارسطحي (شامل يك تأمين‌كننده، يك توليدكننده، يك توزيع‌كننده و يك نمايندگي فروش) با سه كانال فروش (سنتي، اينترنتي و تلويزيوني به‌واسطه پخش تبليغات) به‌صورت چندكاناله يكپارچه براي محصول فصلي (كفش) تحت تقاضاي تصادفي اقدام شده است. روش: روش اين پژوهش، از نوع بنيادي ـ كاربردي است كه تلاش مي‌كند مجموعه دانسته‌هاي موجود در حوزه مدل‌سازي زنجيره تأمين با ساختار چندكاناله يكپارچه را توسعه دهد. نتايج اين تحقيق بنيادي در قالب مطالعه موردي، بررسي مي‌شود. همچنين، رويكرد آن از نوع كمّي است. در مسئله اين پژوهش، اعضاي تصميم‌گيرنده، نمايندگي فروش و توزيع‌كننده هستند كه در خصوص مقدار سفارش بهينه تصميم مي‌گيرند. بدين ترتيب، ابتدا مسئله، در حالت‌هاي تصميم‌گيري نامتمركز و متمركز مدل‌سازي مي‌شود و پس از تعيين مقادير بهينه متغيرهاي تصميم‌گيري در هر يك از حالت‌ها، نتايج به‌دست آمده، با استفاده از داده‌هاي واقعي، آزمايش و به‌صورت عددي ارزيابي خواهد شد. همچنين، روي پارامترهاي مؤثر بر سود اعضا و كل زنجيره تأمين، تحليل حساسيت انجام شده است. يافته‌ها: نتايج عددي نشان داد كه سود كل زنجيره تأمين در حالت متمركز، بيش از حالت نامتمركز است، بنابراين صحت مدل و مقادير سفارش تأييد مي‌شود. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج تحليل حساسيت مدل، ميانگين سود اعضا و سود كل زنجيره تأمين با افزايش قيمت فروش نهايي و توان توليد محصول، افزايش مي‌يابد؛ ولي سرعت رشد سود با افزايش قيمت فروش بيش از سرعت رشد سود با افزايش حداكثر توليد است.