ارائه الگوي مديريت ريسك منابع انساني در صنعت بانكداري بر اساس تحليل داده‌بنياد (مورد‌ مطا‌لعه: بانك‌هاي ملت تهران)

هدف: شناسايي و اولويت‌بندي ريسك‌هاي منابع انساني، تحت الگويي جامع با توجه به مؤلفه‌هاي زماني و تشخيص بهترين تصميم‌گيري براي سازمان‌هاي مالي و مؤسسه‌هاي اعتباري در راستاي كاهش ريسك، هدف اصلي و اساسي اين پژوهش انتخاب شده است.روش: روش پژوهش حاضر از نوع روش پژوهش كيفي است و در آن، براي بررسي مسائل پيچيده چندوجهي، از روش تحليل داده‌‌بنياد به‌عنوان روشي دقيق و نظام‌‌مند بهره برده شده است. مشاركت‌كنندگان پژوهش نيز مديران منابع انساني خبره شعبات بانك ملت شهر تهران در نظر گرفته شدند كه بر حوزه منابع انساني و عملكرد بانكي در بازار مالي، اشراف كاملي داشتند.يافته‌ها: با توجه به روش پژوهش، فرايند كدگذاري و طبقه‌بندي بر اساس سه مرحله كدگذاري باز، كدگذاري محوري و كدگذاري انتخابي انجام گرفت كه خروجي‌هاي اين سه مرحله در قالب نكات كليدي، كدها، مفاهيم و مقوله‌هايي ارائه شدند. در حين و پس از گردآوري، داده‌ها چندين مرتبه بررسي شدند و با شناسايي نكات كليدي، كدهاي مرتبط احصا شدند كه در مجموع، از داده‌هاي گردآوري ‌شده، 301 كد (برچسب) به‌دست آمدند و از طريق منطق كدگذاري به 107 مفهوم و در نهايت 22 مقوله در رابطه با موضوع اصلي پژوهش تبديل شدند.نتيجه‌گيري: بر اساس مدل پژوهش، الگوي مديريت ريسك منابع انساني، فقط در گروي كاهش ريسك‌هايي نظير جابه‌جايي كاركنان يا عملكرد ضعيف آنان نيست، بلكه به متعادل كردن ريسك مربوط است و به اين موضوع مي‌پردازد كه چه زماني بايد ريسك‌پذير بود و چه زماني نبايد ريسك كرد. بنابراين بررسي همه ابعاد ريسك منابع ‌انساني در مدل، مي‌تواند هم‌افزايي اجزاي مدل را افزايش دهد.