كاربرد فناوري GIS در پهنه بندي و برآورد فرسايش خاك و توليد رسوب حوضه آبريز آجي چاي

رشد روز افزون جمعيت و استفاده بيش از اندازه و غير اصولي از منابع طبيعي به ويژه خاك باعث به وجود آمدن مشكلات بسياري گرديده است كه مهم ترين آن مربوط به فرسايش خاك و توليد رسوب مي باشد. كه مي تواند لطمات جبران ناپذيري بر جوامع طبيعي و بشري داشته باشد. براي انجام اين تحقيق نقشه واحدهاي همگن با استفاده از نقشه هاي شيب، كاربري اراضي و زمين شناسي تهيه گرديد. هر يك از عوامل موثر در فرسايش و پارامترهاي موجود در مدل ها به طور جداگانه در هر واحد كاري اندازه گيري و در نهايت براي هر يك از زيرحوضه ها ميزان فرسايش و توليد رسوب سالانه محاسبه شد. نقشه ي كاربري اراضي با استفاده از تصاوير سنجنده ETM ماهواره لندست بعد از كلاس بندي تهيه گرديد. بر اساس نتايج به دست آمده از اين تحقيق ميزان رسوب توليدي ساليانه با روش MPSIAC در زيرحوضه واحد A حوضه ي مورد مطالعه به ترتيب 34/126متر مكعب بر كيلومتر مربع ، 6106 تن بر هكتار، در زيرحوضه واحد B به ترتيب 74/ متر مكعب بر كيلومتر مربع 167 ، 1804 تن بر هكتار و زير حوضه واحد C به ترتيب 36/150متر مكعب بر كيلومتر مربع ، 9659 تن بر هكتار برآورد گرديد. نتايج حاصل از مقايسه ميزان فرسايش ، در تعيين صحت روش ها نشان داد كه روش MPSIAC براي برآورد ميزان فرسايش و توليد رسوب ساليانه در شرايط طبيعي و خاكي حوضه مورد مطالعه نسبت به دو روش ديگر مناسب تر مي باشد.